ทริปเยี่ยมญาติ Japan 2014 : สุดท้ายนี้ที่ Kanazawa ...

วันนี้เราตื่นกันค่อนข้างสายประมาณ 9 โมงได้ โปรแกรมวันนี้ไม่รีบร้อนอะไรเราจะไปถ่ายวีดีโอกันที่ Higashichaya เท่านั้น

เรากับทาโร่ต้องออกจากคานาซาว่าตอน 4 โมงตรงเพื่อจะได้กลับไปถึงเกียวโตประมาณหนึ่งทุ่ม (ม่าม้าจะพาไปกินยากินิคุ ตามที่บอกไว้) 

ก่อนมาที่คานาซาว่าเราเมลมาหายูเรียซังบอกว่าอยากใส่กิโมโน ซึ่งยูเรียซังจะเอาของตัวเองให้เราใส่ ฮือออ ตื่นเต้นเนอะ .... ปกติชีวิตยูเรียซังคือใส่ยูกาตะหรือกิโมโนไปทำงานอยู่แล้ว (เก๋ป่ะหล่ะ) ยูเรียซังบอกว่าฉันใส่ให้เธอได้นะแต่ฉันผูกโอบิไม่ค่อยเก่งแต่ก็จะพยายามนะ

ครัวสาวโสดใช้คุ้มนะ พี่สาวทำอาหารกินเองทุกวัน

ยูเรียซังทำอาหารเช้าให้เราทุกคนก่อนที่จะไปตะลุยถ่ายวีดีโอกันต่อ อาหารเช้าแบบเจแปนนีสโฮมเมด ง่ายๆ แต่อร่อยมากกกกก เราชอบกินอาหารที่เพื่อนทำมากกว่าไปกินตามร้านมันจะได้อารมณ์ของเจแปนนีสที่สุดหล่ะ สรุปว่าตอนเช้าซัดข้าวไปสองชาม แฮะๆ

เสร็จจากเบรคฟาด !!! (ฟาดเรียบไม่เหลือฮ่ะ) เรามาแต่งตัวกันและเราใช้เวลาในการใส่กิโมโนกันเกือบๆ 2 ชั่วโมง ;^_^A พอถึงขั้นตอนการผูกโอบิยูเรียซังถึงขั้นต้องกางหนังสือ ฮ่าๆๆๆๆ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปอย่างเรียบร้อยและสวยงาม (หมายถึงชุดอ่ะนะคะ) 

ป.ล.ใส่กิโมโนนี่ต้องทนหนาวให้ได้นะคะเพราะมันไม่ได้รัดกุมอะไรซักเท่าไหร่แค่มีผ้าเพิ่มมาอีกไม่กี่ชิ้นมากกว่ายูคาตะนิดหน่อยเพราะฉะนั้นแล้วถ้าอยากสวยก็ต้องทนค่ะ

การแฟดำ

รองท้องก่อนลองอาหารเช้า

ชุดอาหารเช้า

กับพี่สาวที่น่ารักที่สุดในโลกกกกก

แต่งตัวเสร็จก็ได้เวลาเดินทางไปเที่ยวแย้ววววววว !! โชคดีมากที่ทาโร่ขับรถมาแบบว่าอยากจะไปไหนกลับดึกเท่าไหร่ก็ทำได้ เราไปที่ Higashichaya เป็นถนนที่มีบ้านญี่ปุ่นสไตล์โบราณอยู่ทั้งถนน มีร้านน้ำชาขนมและของฝากแบบคานาซาว่าสไตล์เยอะแยะมากมาย

วันที่เราไปเป็นวันจันทร์ถนนนี้ค่อนข้างเงียบ อย่าว่าแต่ถนนนี้เลยจ๊ะ เงียบทุกที่ อย่าว่าแต่วันจันทร์เงียบเลยวันอาทิตย์ก็เงียบสรุปแล้วเมืองนี้เงียบมากทั้งชาวเมืองและนักท่องเที่ยว เอะ! หรือเรามาช่วงโลว์ซีซั่น ?? 

เคยอ่านรีวิวว่าคานาซาว่าคือ Little Kyoto เราว่ามันค่อนข้างต่างกันเลยนะคานาซาว่ากับเกียวโตเนี่ยแต่ถ้าเป็นเรื่องประวัติศาสตร์ว่าชาวเกียวโตสมัยก่อนอพยพมาสร้างเมืองใหม่ที่คานาซาว่าแล้วสร้างให้เหมือนเกียวโตถ้าเป็นเมื่อก่อนนี้อาจจะเหมือนนะแต่ตอนนี้เราว่าเกียวโตใหม่กว่าคานาซาว่าเยอะเลย ถ้ามองในแง่ของการค้าการท่องเที่ยวเกียวโตมีหลายอย่างที่ตอบโจทย์นักท่องเที่ยวมากกว่า ความเห็นส่วนตัวนะ

ถนนน้ำชา

สองผู้ยิ่งใหญ่สำหรับทริปคานาซาว่า ชาบูว์ววว

เดินไปพักนึงก็เริ่มหิวแล้วยูเรียซังพาเดินเข้าไปในร้านร้านนึงที่ถ้าอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออกก็จะไม่มีทางรู้ได้เลยว่านี่คือร้านอาหาร เป็นร้านอุด้งนะเมนูเป็นภาษาญี่ปุ่นเช่นเคยเราเลยให้ยูเรียซังสั่งให้ของเราเป็นอุด้งเป็ด ฮ่าาาาา อาจจะฟังดูตลกแต่มันคืออุด้งที่ใส่เป็ดปั้นเป็นก้อนกลมๆ กับเห็ดอะไรซักอย่าง อีกแล้วไซส์ใหญ่ยักษ์กันอีกแล้ว ใหญ่อย่างเดียวไม่พอแต่ยังอร่อยมากด้วย และด้วยความที่อร่อยมากเลยทำให้ต้องกินจนหมด แฮ่ !!!!!!!

คนแก่กับบ้านแบบเก่า

เทมปุระอุด้ง

อุด้งเห็ดและเป็ด

กินเสร็จเรากลับไปที่มิวเซียมเพื่อถ่ายงานอีกนิดหน่อย วันจันทร์มิวเซียมปิดทำการแต่ภายนอกก็เดินดูและถ่ายรูปได้ค่ะ 

ถ่ายเสร็จก็รีบกลับมาที่บ้านยูเรียซังวันนี้คานาซาว่าหนาวมากแอบมีหิมะเล็กน้อยพอให้ได้กรี๊ดกร๊าดบ้างทาโร่แซวว่าสมใจเธอแล้วสินะ ฮ่าๆๆ เพราะตอนนั่งมาในรถก็เถียงกันเรื่องหิมะเราอยากให้หิมะตกแต่มันไม่อยากเพราะมันต้องถ่ายงาน สรุปมันชนะ !!!

และแล้วเวลาแห่งการบอกลาก็มาถึงไม่ชอบเวลานี้เลยจริงๆ ถึงอยู่บ้านยูเรียซังแค่คืนเดียวแต่ความผูกพันมันมากจริงๆ รู้สึกรักพี่สาวคนนี้มาก ขอบคุณที่ดูแลพวกเราอย่างดีนะคะ ยังไม่อยากกลับเลยยยยยย (｡-_-｡)

อุด้งมะเขือม่วง

ร้านอุด้งตกแต่งเก๋ไก๋ในย่านเก่า มันคือความต่างที่ลงตัว

หน้าร้านอุด้งแปะไว้เผื่อมีใครไปและอยากกิน

ฝั่งโน้นคือโทยามะ ยังมีหิมะบ้างประปราย

เราออกจากคานาซาว่าตอนสี่โมงตรง ขับทางด่วนมาเรื่อยๆ แวะพักเข้าห้องน้ำบ้างถึงเกียวโตทุ่มนึงพอดี ม่าม้ารออยู่แล้วเดี๋ยวไปกินเนื้อย่างกัน เย้ๆๆๆๆๆ

To be continue ......