ปาร์ตี้ต้มตีน อร่อยจุงงงง...

ป.ล. โพสต์นี้มีคำว่าตีนเยอะมากกกกกกก

โปรดใช้พิจารณาในการอ่านค่ะ






สวัสดีค่ะ

ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นหัวบล็อกยังไงดี เอาง่าย ๆ แบบนี้แหละ

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเรามีปาร์ตี้ตีน ไม่ได้หยาบคายแต่อย่างใดจ๊ะ ตีนจริง ๆ แต่ตีนไก่นะ

จริง ๆ เรียกต้มซุปเปอร์ก็ได้ค่ะ แต่มันไม่ได้อารมณ์นะ เรียกกินตีนมันเห็นภาพสุดหล่ะ >"<!



ในเฟสบุคเราตั้งเป็นกรุ๊ปไว้ค่ะ เรียกว่าแก้งค์ต้มตีนแก้งนี้จะจัดประมาณ 3 เดือนครั้งหรือมากกว่านั้น

ตามวันเวลาที่แม่ครัวสะดวก (ซึ่งจริง ๆ แม่ครัวก็รีเควสเกือบทุกเดือนนะแต่สมาชิกไม่ค่อยว่างกัน)

เสาร์นี้ได้ฤกษ์งามยามดีค่ะสมาชิกมากันเกือบครบเลยเอาซะหน่อยไม่โดนตีนมานานหล่ะ




 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ทำไมถึงเรียกแก้งค์ต้มตีน เรียกอย่างอื่นจะฟังรื่นหูกว่าไหม ? จะดูน่ากินกว่าไหม ?

 

คืออาหารหลักของเราคือต้มตีนค่ะ ส่วนอาหารอื่น ๆ ที่จะเอามาเสริม ก็จะแตกต่างกันไป

 

ตามความอยากของแต่ละครั้ง ต้มตีนแม่ครัว (ในร่างพ่อครัว) ของเราเป็นสูตรเด็ดค่ะ

 

ใส่ลำใยอบแห้งลงไปด้วย ได้กินทั้งตีนและลำใยในหม้อเดียวกันมันอาจจะดูขัด ๆ

 

ดูว่าตีนไก่กับลำใยมันจะเข้ากันได้เหรอ ??? ผลการทดลองออกมาว่ามันเข้ากันมากค่ะ

 

นี่ซดน้ำกันโฮกๆๆ หมดหม้อเยยยยย.....

 

ป.ล.ด้วยความที่ใช้พริกขี้หนูสีเขียวมันเลยดูกลืนกับผักชี มันเลยดูว่าไม่แซ่บ ไม่เผ็ดร้อน

 

แต่จริง ๆ แล้วมันแซ่บสะท้านทรวงมากฮ้าาาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ส่วนอาหารเสริมตามความอยากในครั้งนี้มี สลัดผักน้ำสลัดงาญี่ปุ่น, ข้าวผัดเนื้อแดดเดียว,

 

น้ำลำใย, และมีของหวานเป็นฟองดู เฮ้ยยย!!!ฟองดูจริง ๆ นะเธ้ออออ !!! อร่อยมากด้วยยย

 

อาหารแต่ละอย่างไม่เข้าข่ายเป็นประเภทเดียวกันเลยซักอย่าง แต่ก็หมดเรียบภายในพริบตา

 

ไม่ได้หมดเพราะหิวนะ แต่หมดเพราะมันอร่อยจริง ๆ คิดแล้วก็อยากโดนตีนอีก !!!

 

 

 

 

 

คือด้วยความที่ไม่ได้เจอกันมานานนนนนนน เรื่องเม้าท์เลยเยอะนิดนึง

 

แต่เอาจริง ๆ ป่ะ ถึงเจอกันทุกวันเรื่องก็ยังเยอะอยู่ดี U_U คุยกันบ้านช่องไม่ยอมกลับ

 

หมดน้ำลำใยก็ไปหาน้ำอื่น ๆ มาอีก ขอเล่านิดนึงว่าคืนที่เรากินเป็นคืนก่อนการเลือกตั้งล่วงหน้า

 

ห้างสรรพสินค้าและมินิมาร์ทเค้าไม่ขายเครื่องดื่มแอลกอร์ฮอล แต่พวกเราแคร์ไหม ก็ไม่นะ!

 

มินิมาร์ทไม่ขาย กูซื้อร้านชำก็ได้ไม่ง้อ และไม่ไปเลือกตั้งด้วย (ขอแอบการเมืองค่ะ)

 

มาจับกูสิเป็ดเหลิม !!!!!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เช้าวันต่อมา (วันอาทิตย์) ทำความสะอาดห้อง ซักผ้า และออกไปร่วมที่เวทีชิดลม

นั่งอยู่เวทีชิดลมตั้งแต่บ่าย 4 ยันเที่ยงคืน คือมันสนุกมาก มันฮามาก มันจริงมาก

นั่งไม่อยากกลับเลย นี่ถ้าไม่ติดว่าวันจันทร์ต้องทำงานคงนั่งถึงเช้าแน่ ๆ

ได้เจอหมอก้องด้วย หลงรักในความชัดเจนของหมอ รักหมอก้องมากค่ะ

ตะลุยกินบางรัก

สวัสดีไดอารี่ 

หายหน้าไปพักใหญ่ ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยเพราะมัวแต่ป่วยอยู่

ป่วยแบบทรมานเพราะไอมากกกกก คิดดูก็แล้วกันไอจนซิกแพคขึ้นอ่ะ

จินตนาการเอาว่ามันหนักแค่ไหน เพราะการที่คนเรามันจะมีซิกแพคนี่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ

บางทีก็ไอเกือบอ้วกไม่ได้นอนหลับดีๆ มาหลายคืนแล้ว

เพราะมัวแต่ไอ กินยาหมอก็ไม่หาย กินยาแก้ไอทุกขนานที่เค้าว่าดีอัดๆ เข้าไป แล้วมันก็ดื้อยา !!!

มาทำงานก็เจอแอร์ประหนึ่งอยู่ขั้วโลกเหนือ (เปิดแอร์นี่กลัวกูเน่า?) เลยใช้วิธีการไม่ไปทำงานซะเลย

เพื่อหลีกเลี่ยงความเย็น หยุดงานไป 2 วัน ทำให้ ตอนนี้ก็เริ่มดีขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ

นี่ป่วยก็ไม่ได้ออกกำลังกายมาร่วมเดือนแถมกินเยอะด้วย คือแค่อ่านชื่อบล็อกนี่ก็น่าจะรู้ได้เลย

ว่าจะบวมฉุแค่ไหนฮ่าๆๆ

 

ตอนนี้ลี้ภัยทางการเมืองมาอยู่หอเพื่อนแถวๆ บางรัก คือลี้ภัยทางการเมืองจริงๆ นะ!

รู้สึกว่าอะไรที่มันขัดหูขัดตาก็อย่าไปมองมัน เอาตัวเองออกมาดีกว่าอยากอยู่อย่างสงบ

และไม่ได้อยากกวนตีนใคร ซึ่งถ้าเราอยู่ตรงนั้นก็ได้มีการกวนตีนกันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

เรารู้ตัวเราเองดีว่าไม่ยอมแน่ ๆ คือมึงยุ่งกะใครไม่ยุ่งมายุ่งกะแม่กูเนี่ยกูเป่านกหวีดใส่แม่งหมดอ่ะ

พอๆ ๆ ๆ จบ! มาเข้าเรื่องของกินของเรากันดีกว่า


 

พอย้ายมาอยู่บางรักแล้วเนี่ยขึ้นชื่อมากๆ เลยคืออาหาร หอเพื่อนเราอยู่แถวๆ โรบินสันบางรักค่ะ

เดินหาของกินคือง่ายมั่กๆๆๆๆ เดี๋ยววันนี้พากินในซอยที่หอก่อนนะ เพราะยังไม่คุ้นชินกับแถวนี้เท่าไหร่

เดี๋ยวอยู่นานๆ ไป (ซึ่งคาดว่าน่าจะอยู่นาน) จะพาตะลุยกินอีก ฮ่าๆๆๆ 

ป.ล. ไม่ต้องคาดหวังว่าเราจะจำชื่อร้านได้นะคะ เพราะไม่ได้จะช่วยเค้าโฆษณาอ่ะ แค่บอกพิกัดให้พอ

 

อันแรกเป็นก๋วยจั๊บ ด้วยความที่ป่วยอยากกินอะไรร้อนๆ จะได้กินยา ก็มาจบที่ร้านนี้ค่ะ

อยู่ในซอยเจริญเวียง เครื่องในชิ้นใหญ่ดีค่ะสมราคาธรรมดา 35 บาทน้ำซุปหอมแต่จืดไปหน่อย

ต้องเติมเค็มๆ ขึ้นมาอีกนิดนึงก็จะพอดี เครื่องในอร่อยและสดไม่มีกลิ่นคาว เสียอย่างเดียว

หมูกรอบชิ้นเล็กไปหน่อย แหมม! แต่ 35 บาทนะ แค่นี้ก็คุ้มหล่ะ

 

ร้านนี้ขายเย็นตาโฟอยู่ติดเซเว่นหน้าปากซอยเจริญเวียงเลยคนกินเยอะทุกวันนะ

แต่ไม่ถึงขั้นต้องต่อคิว แต่โต๊ะเต็มตลอดเดินไปสั่งรอ 3 นาทีชิว ๆ ก็ได้เย็นตาโฟมากินหล่ะ
 

ราคา 35 บาทน้ำซุปอร่อยพอดีค่ะไม่ต้องปรุงก็ได้เกี๊ยวหมูอร่อยมาก

 

 

 

 

 

 

อันสุดท้ายนี่มาบางรักแล้วไม่กินไม่ได้มันคือข้าวขาหมูตรอกซุงนั่นเองงงงงง!!!!

 

จริงๆ มันมีอีกร้านนึงนะอยู่ติดถนนใหญ่เลยร้านนั้นคนถึงขั้นต่อคิวค่ะ วันหลังค่อยไปกิน

 

ร้านที่เรากินอยู่ในซอยเจริญเวียงนี่แหละ หมูละลายในปากผักดองก็อร่อย

 

คือร้านตรงนี้ยังอร่อยขนาดนี้ แล้วร้านที่คนต่อคิวเยอะ ๆ จะอร่อยขนาดไหน

 

ราคารวมน้ำเปล่า 52 บาท วันหลังจะสั่งคากิ ฮี่ๆๆๆ

 

วันนี้หมดตะลุยกินบางรักแต่เพียงเท่านี้ค่ะ เหลืออีกหลายร้านเลยหล่ะที่ยังไม่ได้ลอง

เพื่อการอยู่บางรักที่คุ้มค่าเราก็ต้องยอมอ้วนกันหน่อยนะจ๊ะ

ป.ล.ในรูปส่วนมากซื้อมากินที่บ้านค่ะ




 

My friend's wedding

 

11 January 2014





ด้วยความที่เจ้าสาวยุ่งมากถึงมากที่สุด จนทำให้นางลืมว่าลืมชวนเพื่อนคนไหนไปบ้าง

และคนที่นางลืมก็คือเรา........นางอินบ๊อกซ์มาหาก่อนวันงาน 1 วัน นางกำชับว่ามาให้ได้นะ

และธีมงานสีเขียว และมีเวลา 1 วันจะไปหาชุดที่มันเข้ากับธีมได้ทันที่ไหนกันเล่า !!!!!

เปิดตู้เจอชุดทำงานสีเขียวคู่ใจ แต่งหน้าเต็ม ๆ เครื่องประดับหน่อย ๆ ก็ออกงานได้ละค่ะ

 

 

 

 

 

งานนี้จัดที่รอ.1 (อะไรซักอย่าง) แถว ๆ ถนนวิภาวดี ด้วยความที่พ่อเจ้าบ่าวเป็นทหาร

 

เลยได้สิทธิพิเศษในการจัดงานที่นี่ งานนี้จัดแบบคริสเตียนเพราะบ่าวสาวเป็นคริสเตียน

 

งานนี้ได้เจอชะนีเพื่อนสาวที่ไม่ได้เจอกันมานานมากกกก

 

อันนี้รวมถึงเจ้าสาวด้วยที่ไม่ได้เจอกันเลย เอาจริง ๆ ก็เกือบๆ 5 ปีนะที่ไม่ได้เจอกัน

 

เป็นแก้งค์ชะนีสุดโต่งอ่ะ เสียงดัง แย่งกันพูด ไม่มีใครยอมใคร ไม่มีใครฟังกัน

 

 

 

 

 

เวลาผ่านไปหลายปี ชะนีกลุ่มนี้สวยขึ้น เป็นสาวขึ้นไม่มีวี่แววของเด็กกะโปโล

 

แต่แม่มมมม !! นิสัยแย่งกันพูดนี่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเล้ยยยยย !!!!

 

เมื่อก่อนนี้ต้องตั้งกฏว่าใครจะพูดให้ยกมือแล้วยืนขึ้น เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้จะไม่มีใครฟัง

 

ตอนนี้กลับมาเจอกันก็ยังต้องทำเหมือนเดิมค่ะ ปวดเฮดมากกกกคุยกับพวกนี้ ฮ่าๆๆๆ

 

ถามว่าเป็นแบบนี้นอยด์กันไหม บอกเลยบ่อยมากกกกกก.... แต่พอใครเกิดอาการนอยด์ปุ๊บ

 

ก็จะเดินไปถามกันทันทีว่าเป็นอะไร และก็แก้ปัญหาทันทีทำให้นอยด์กันได้ไม่นาน

 

แต่หากว่านอยด์ไม่หาย ก็จะเดินหนีแล้วบอกว่าเรื่องของมึง ผ่านไป 10 นาที คนที่นอยด์

 

ก็จะเดินมาหาเอง ฮ่าาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

เสร็จงานพิธีการ ก็มีการโยนดอกไม้ เราได้ดอกไม้อีกแย้ววววว จะบอกว่าได้มาหลายงานมาก

 

เพราะฉะนั้นจากที่เห็นก็คือ อย่าเชื่อว่าคนที่ได้ดอกไม้จะเป็นคนที่ได้แต่งงานเป็นคนต่อไปนะ

 

เอาอย่างง่าย ๆ เลยคือหาแฟนให้ได้ก่อนยังยากเลยง่ะ ตัดคำว่าเมื่อไหร่จะได้แต่งงานออกไปเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

เสร็จงานพิธีการมี After party จ๊ะ จริง ๆ ก็ไม่ควรเรียกว่าเป็น After party นะ เรียกว่าเอามันส์ดีกว่า

 

เพราะญาติบ่าวสาวส่วนมากมาจากต่างจังหวัดเค้าก็จะร้องคาราโอเกะกัน ส่วนพวกเราก็ทำหน้าที่

 

เป็นหางเครื่อง งานนี้ไม่มีใครห่วงสวยนะ วิญญาณนักแสดงมันเข้าสิง อินเนอร์มันมา

 

พี่ร้องเพลงอะไรหมอลง หมอลำ กันตรึม พวกหนูเต้นได้หมดอ่ะ เพลงจบแล้วแต่พวกหนูไม่หยุดเต้น ฮ่าาา

 

จนกระทั่งบรรดาเพื่อนเจ้าสาวนึกสนุก แก ๆ เราออกไปร้องเพลงแล้วเต้นกันเถอะ ห๊ะ!! อะไรนะ ไปดิ

 

โมเม้นท์นั้นไม่มีใครห้ามใครพร้อมเพรียงกันออกไปเต้นมากกกกก

 

จากงานวันนี้พบว่างานหน้าใครแต่งขอซุ้มยาดอง กับเพลงมันส์ ๆ แค่นั้นพอค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ออกจากงานประมาณ 4 ทุ่มมาปาร์ตี้มาม่าต่อ แต่ยังๆๆๆๆ ยังไม่หยุดเต้น !!!!

งานปีใหม่ของออฟฟิศ 2014

 

เนื่องด้วยที่ออฟฟิศจัดงานปีใหม่ให้พนักงานโดยการตั้งโจทย์มาว่า

 

จะมีการจับของขวัญเมเนเจอร์ราคาของขวัญต้องไม่ต่ำกว่า 500 บาท

 

และพนักงานธรรมดาราคาไม่ต่ำกว่า 300 บาท คือทุกปีมันก็จะต้องมีอะไรแบบนี้แหละ

 

ก่อนวันงานเลี้ยงก็จะมีการวิ่งหาซื้อของขวัญกันให้วุ่น

 

งบ 300 นะแก !!! ห้ามขาดนะเดี๋ยวโดนประนาม ห้ามเกินนะเดี๋ยวขาดทุน

 

 

 

ด้วยความขี้เกียจสันหลังยาวที่มากขึ้นตามช่วงวัย เราจึงเล่นกันง่าย ๆ

 

โดยเอาเงินใส่ซองไปโช๊ะ!! 300 บาทขาดตัว เพื่อไม่ให้ขี้เหร่เกินไป

 

อ่ะ แถมการ์ดปีใหม่ให้ด้วย 1 ใบ จบปึ้งงง!!! รอดตายไป 1 งาน ฮ่าๆๆ

 

 

 

 

 

จะบอกว่าเห็นการ์ดด๋อย ๆ แบบนี้ราคาแม่งไม่ด๋อยเลยนะค๊าาา!!!

 

 

 

 

ครั้งนี้จัดงานที่โรงแรมแมนดาริน ใกล้ออฟฟิศมากในระยะเดิน 15 นาทีก็ถึง

 

แต่เพื่อความงามแล้วนั่งแท็กซี่ 40 บาทจะเข้ากับคอสตูมมากกว่าคะ (ซึ่งจริง ๆ 35 บาทก็ถึงหล่ะ)

 

งานครั้งนี้ใช้ธีม  "Sparkling" ทำอะไรก็ได้ให้ตัวมันดูฟรุ้งฟริ้ง มุ้งมิ้งมากที่สุดอะค่ะ

 

แต่เราขี้เกียจมากกกกกก ขนาดให้หาของขวัญยังขี้เกียจเลย เรื่องแต่งตัวไม่ต้องพูดถึง

 

ใส่อะไรก็ได้ที่ไม่ต้องนั่งแขม่วพุงเวลากินเข้าไปเยอะ ๆ ชุดแบบนี้เหมาะกับธีมงานเลี้ยงที่สุดหล่ะ

 

 

 

พอถึงเวลากินก็กระโจนเข้าหาของหวานก่อนเลย รู้สึกว่าหน้าตามันชวนกินมาก ๆ

 

แต่เอาเข้าจริง ๆ นะ สยบให้บัวลอยเผือกมะพร้าวอ่อนนะ คืออร่อยมากกกกกกกกกกก !!

 

แต่กินได้ถ้วยเดียวไม่ใช่เพราะกลัวอ้วนหรืออะไร แต่เพราะไม่เห็นบัวลอยตั้งแต่แรก

 

มาเห็นเอาตอนที่กินอย่างอื่นจนล้นกะเพาะแล้ว ฮืออออ!!! เสียดายง่ะ เสียด๊ายยยย!!!

 

 

 

 

 

 

 

จับฉลากเสร็จเรียบร้อยทุกอย่างประมาณ 3 ทุ่มเราก็กลับ จริง ๆ งานเค้าจัดถึงเที่ยงคืนนะ

 

แต่เพราะอะไรนะเหรอ??? วันนี้ละครสามีอวสานจ๊ะ ฮ่าๆๆ (เหตุผลน่าโดนโบกมาก)

 

ติดละครทุกเรื่อง ตั้งแต่จันทร์-อาทิตย์ คนวัยนี้สิ่งที่สร้างความบันเทิงให้ชีวิตก็คือละครแหละ

 

ดูแล้วก็จิ้น ก็ฟินแล้วก็นั่งมโนฝันหวานอยู่คนเดียว (ตื่นๆๆ ป้าตื่น!!!!)

 

แล้ววันนี้คือแค่มาจับฉลากไง ไม่ได้อยากอยู่ดึกด้วย แค่กินเหล้ากะร้องคาราโอเกะอ่ะนะ

 

กลับไปดูละครดีฟ่า คือดูมาทุกวีคแล้วจะให้ไม่ได้ดูตอนอวสานนี่มันไม่ใช่

 

อารมณ์ดูย้อนหลังมันไม่เหมือนดูสดง่ะ จริง ๆ นะ

 

 

 

 

 

 นั่งรถกลับมาจากสามย่านตอน 3 ทุ่มรถติดมากๆๆๆๆ นี่คือกะจะติดกันทั้งวันทั้งคืนเลยไม๊??

 

จะไม่อารมณ์เสียเลยถ้าไม่รีบกลับไปดูละครนะ ฮ่าๆๆ โอเคจ๊ะ ยังกลับมาทันได้ดูประมาณ 5 ตอน

 

ฟิน ๆ จิ้น ๆ กันไป

 

 

 

จบหน้านี้ดื้อ ๆ แบบนี้แหละ สวัสดีค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

NY gift for myself (1) - ซื้อของขวัญปีใหม่ให้ตัวเอง

บล็อกหน้านี้เขียนไว้นานแล้วค่ะ แต่ดราฟท์ไว้เขียนไม่เสร็จซักทีมัวแต่ไร้สาระไปมาอยู่ เขียนวันละประโยคได้มั๊งนะ คือพอมีเรื่องใหม่ ๆ มาให้อัพเราก็อัพแซงหน้านี้ไปก่อนหน้านี้จึงค้างเติ่งอยู่ในดราฟท์มาเดือนนึงแล้วหล่ะ ถ้าเป็นคนนี่นางคงร้องไห้อ้อนวอนแบบว่าปล่อยฉันไปซักทีได้ไม๊!!!!!!!
ตอนแรกกะว่าจะให้หน้านี้เป็นหน้าของขวัญคริสต์มาสให้กับตัวเอง พอมาตอนนี้ยังไม่ได้อัพงั้นยกยอดมาเป็นของขวัญปีใหม่ให้ตัวเองก็แล้วกันนะ จะได้ไม่รู้สึกผิดกับการดองบล็อกมาก ฮ่าๆๆๆ



คิดมานานแล้วว่าอยากจะหาของสมนาคุณให้ชีวิตตัวเองซักหน่อย เนื่องจากรู้สึก(ไปเอง)ว่า ปีที่ผ่านมาดิฉันค่อนข้างสะบักสะบอม เสียน้ำตาอยู่หลายต่อหลายครั้งเลยอยากให้กำลังใจแก่ตัวเองด้วยการเสียทรัพย์ ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น ตกเย็นชวนเพื่อนสาวเข้าช้อปไนกี้เลยจ้าาาาาาา
เลือกไปเลือกมาจากสีสวยราคาถูกมาเป็นสีที่ไม่ชอบแต่ราคาสะเทือนไตมากกกกก .....และแล้วดิฉันก็ได้ไนกี้แอร์แม็กซ์มาคู่นึง คือราคาก็ทำให้เรากินแกลบไปทั้งเดือนอ่ะจ๊ะ (โปรดเลื่อนลงไปดูราคาด้านล่าง T^T) แต่เมื่อคิดเรื่องความคุ้มค่าของการใช้งานแล้ว เราเองก็วิ่งมาราธอนด้วย ซื้อคู่นี้แหละคุ้มม๊ากกกกกก ?!?!?!

 

หลังจากที่ซื้อมาแล้วก็ลองของวันต่อมาก็ใส่ไปวิ่งเลย พบว่าต่างจากคู่เก่าโดยสิ้นเชิง คือคู่เก่ามันจะแบน ๆ อาจจะเป็นเพราะพื้นสึกแล้วก็ได้ แต่คู่นี้มันจะเด้งดึ๋ง ๆ ใส่วิ่งไปแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเหาะได้ มันจริง ๆ นะไม่ได้โอเว่อร์แต่ประการใด ซึ่งมันก็ทำให้ความรู้สึกผิดเรื่องแพงค่อย ๆ ลดน้อยลงไปด้วย ฮ่าๆๆ

จบเรื่องรองเท้าแต่เพียงเท่านี้จ๊ะ อันนี้เป็นของขวัญให้ตัวเองชิ้นแรกเท่านั้นยังมีอีกชิ้นนึงยังไม่ได้อัพ ชิ้นนี้ราคาสูงอีกแล้ว แต่คุณค่าทางจิตใจมันก็สูงตามเช่นกัน เดี๋ยวค่อยมาอัพนะก๊ะว่ามันคืออะไร

JANUARY 2014

สวัสดีปีใหม่อย่างเป็นทางการค่ะ

คือจริง ๆ ควรมาสวัสดีกันตั้งแต่สองวันที่แล้วแล้วหล่ะ แต่ขี้เกียจอัพบล็อก เอาเป็นว่าถ้ายังไม่เกินสัปดาห์นี้ก็ยังถือว่าอินเทรนด์บอกสวัสดีปีใหม่กันอยู่นะคะ แฮะๆๆ

ตามกระแสในเฟสบุ๊คก็จะมีการทำรูปสวย ๆ แล้วแท็กเพื่อน ๆ ใช่ไหมเราก็คิดหนักเลยว่าจะใช้รูปอะไรในการทำการ์ดปีใหม่ดี ปีก่อนโน้นเป็นรูปกัปปะ ปีที่แล้วเป็นแมวจีจี้จาก Kiki's Delivery Service พอมาปีนี้มันคิดไม่ออกนะ จะเอารูปเก่าก็ไม่ใช่เรื่อง จะเอารูปดอกไม้มันก็ไม่ใช่แนว อยากได้แนวอาร์ต ๆ แบบร้านกาแฟ แหมมมก็ขี้เกียจไปร้านกาแฟ เปลืองตังด้วยไรด้วย (เรื่องเยอะนะเรา) เพราะฉะนั้นแล้วอย่าไปคิดถึงมันดีกว่า ออกไปวิ่งให้ลืมการทำส.ค.ส กันเต๊อะ!!!!

ในขณะที่วิ่งไปถึงมุมเดิมๆ (คือสวนลุมอ่ะมันก็วิ่งวนอยู่ในสวนนั่นแหละ) ไปเจอพี่แมวเจ้าถิ่นตัวเดิม เราจะบอกว่าตอนนี้ในสวนลุมนอกจากตัวเงินตัวทองกับอีกาแล้วสิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคือหมา กับ แมวค่ะ เราไม่รู้ว่าเจ้าของเอามาปล่อยหรือพวกมันมาอยู่กันเอง ตอนนี้ก็ออกลูกออกหลานกันยั๊วเยี้ยะเต็มสวนหล่ะ

อ่าาาาห์ เราจงกลับมาเรื่องแมวเจ้าถิ่นกันเถอะ \\(- - )

แมวตัวนี้นั่งอยู่ที่เดิมเวลาเราวิ่งผ่าน ไอ้เราก็อดใจให้ถ่ายรูปนาง ? ไม่ได้ ก็ต้องควักโทรศัพท์มาถ่ายทุกที เสร็จแล้วก็อัพอินสตาแกรม ชะ ละ ล่าาาาา ..... อัพรูปเสร็จไอเดียก็บังเกิด นี่ไงๆๆ ส.ค.ส.ปีใหม่ของดิฉ้านนนนนนน !!! ว่าแล้วก็เอาพี่แมวมาตกแต่งผ่านโปรแกรม Line Camera ประหนึ่งว่าเป็นแมวของตัวเอง ได้เป็น ส.ค.ส.ปีใหม่ในบัดดล เล่นกันง่าย ๆ ไม่เจอรูปลิขสิทธิ์ด้วย แล้วก็อัพอวยพรปีใหม่ในอินสตาแกรมเหมือนเดิม หลังจากอัพแล้วก็พบว่าโถ่.......นี่กูมีรูปนังแมวนี่ 2 รูปติดกันในอตก.เลยนะ T A T

ต่างกันแค่รูปนึงเป็นแมวเฉย ๆ กับอีกรูปนึงมีคำว่า Happy New Year 2014 ฮืออออออออ....แต่ก็ แฮปปี้ นิว เยียร์ นะคะ

 

 

 

 

 

 

 

สำหรับวันหยุดยาวของเราไม่มีปาร์ตี้ ไม่มีจับของขวัญ ไม่มีเคาน์ดาวน์ค่ะ เหมือน ๆ เดิมเช่นทุกปีแหละ ขี้เกียจ (อีกหล่ะ) เลยไปซื้อหนังมานอนดู ซื้อมา 8 เรื่องจ้าาาาาา!!!! กะว่าดูวันละ 2-3 เรื่องให้พอดีกับวันหยุด คือนี่คิดว่าจะไม่ออกไปไหนเลยไงคะ เสบียงก็มีแล้ว จะออกไปให้เหนื่อยให้เสียตังทำไมกัน (แต่เอาเข้าจริง ๆ ก็ออกไปวิ่งสวนลุมเหมือนเดิมแหละค่ะ ถ้าไม่เคลื่อนไหวร่างกายเลยมันก็จะรู้สึกผิดที่หยุดยาวเอาแต่กินกับนอนนะก๊ะ _"_ )

 

 

 

รอบนี้เป็นการซื้อหนังที่ค่อนข้างถูกใจมาก ๆ คือซื้อมาสนุกและดีทุกเรื่องแต่เสียใจเรื่องเดียวคือ ซื้อ Death Note มาซ้ำเราเหลือแค่ภาคเดียวคือตอนจบที่ยังไม่ได้ดูก็เดินดูเจอตอน อวสานเดทโน๊ต มั่นใจมากว่านี่แหละชื่อตอนมันอวสานไงมันคือตอนจบแล้ว กลับถึงบ้านเปิดดูเรื่องแรกเลย เอ๊ะ! ทำไมเหมือนภาคนี้ดูแล้ว! ไปรื้อตอนเก่ามาดูสรุปว่านี่ซื้อหนังมาซ้ำ !?!? ตอนสุดท้ายมันต้องชื่อตอน L Change the world สิ!!!!!  แอล เชนจ์ เดอะ เวิล์ด!!!!!

หลายรอบแล้วเสียเงินค่าโง่ซ้ำหลายเรื่องแล้วรวมถึงหนังสือการ์ตูนด้วยลืมว่าตัวเองอ่านถึงเล่มไหนแล้วก็ซื้อซ้ำมา เด็ก ๆ ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างนะคะ T^T

 

ป.ล.โทษใครไม่ได้จ๊ะ อันนี้โง่เอง Death Note II มันอยู่หน้าปกซีดีจะทิ่มตาอยู่แล้วไม่มองให้ดีเอง

 

 

 

 

 

 

 

 



วันที่ 31 ตอนเย็นเราออกไปวิ่งเหมือนเช่นเคย เจอพี่ตาบอดคนนึงที่เราได้เล่าไปแล้วผ่านเฟสบุค นับว่าเป็นวันส่งท้ายปีที่ดีมาก ๆ ค่ะ รู้สึกขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับการหนุนน้ำใจที่ให้เจอในวันสิ้นปีวันนี้ เชื่อว่าสิ่งที่ได้ในวันนี้จะเป็นสิ่งที่อวยพรให้ชีวิตเราเจอแต่สิ่งที่ดี ๆ มากขึ้น ๆ ตลอดปี 2014 ที่มาถึง แม้ว่าตามความเชื่อหลาย ๆ คนมันจะเป็นปีชงก็ตาม คิดดี พูดดี ทำดี แค่นี้ก็เอาชนะปีชงได้แล้วค่ะ เมื่อเราไม่กลัวก็ไม่มีสิ่งใดมาทำร้ายเราได้ แต่ถ้าหากว่ามันเข้ามาทำร้ายเราจริง ๆ สิ่งที่เราทำคือเข้มแข็งและต่อสู้ผ่านมันไปให้ได้ค่ะ สวยม่ะ ? สวยเนอะ ? อีบร้าาาา ถามเองตอบเอง!!!!

 

 

 

นั่งหยิบโปสการ์ดออกมาเขียนส่งให้เพื่อน ๆ เพื่อเป็นการอวยพรปีใหม่ พบว่าเรามีโปสการ์ดเยอะเกินไปนะ (ส่วนมากมาจากญี่ปุ่นค่ะ) ทั้งซื้อด้วยหยิบฟรีมาด้วย อยากบอกว่าที่ญี่ปุ่นโปสการ์ดสวย ๆ เยอะมากกกกกกกกก !!! ฟรีโปสการ์ดก็สวยมากกกกกก แถมไม่แพงอีกต่างหาก เขียนส่งไปเกือบหมดแล้ว อยากได้ใหม่ อิอิอิ

 

 

 

 

 

 

 

 

H A P P Y

 

N E W

 

Y E A R

 

2 0 1 4

 

 

 

 

 

 

 



Before New Year

คืนวันศุกร์ที่ 27 ธันวาคม 2556 นัดกับชาวคณะอินดี้ไปกินส่งท้ายปี 2556 กันก่อนที่ต่างคนจะแยกย้ายกันไปมีความสุขกับครอบครัวในวันหยุดยาวที่จะถึง

คืนวันศุกร์เราไปออกรอบกันที่ลานเบียร์เอสพลานาด ถือว่าเป็นครั้งแรกของพวกเรากับลานเบียร์ที่นี่ ถ้าคะแนนเต็มสิบขอให้ 5 คะแนนแล้วกัน

ข้อแรกเราว่าสถานที่ค่อนข้างแคบ เก้าอี้ไม่มีพนักพิง นั่งไม่สบายเท่าไหร่คือคนกินเบียร์อ่ะนะมันก็อยากได้อะไรที่สบายๆ หน่อยรวมถึงพนักพิงเก้าอี้ก็ด้วยนะ

ข้อสองอาหารช้ามากกกกกกกกก !!! คือสั่งอาหารที่ทำง่ายที่สุดในโลกอย่างเฟรนช์ฟรายยังรอตั้งครึ่งชั่วโมงนะ อาหารอย่างอื่นไม่ต้องพูดถึงเลย

ข้อสามอันนี้เซ็งฝุดๆ เรื่องมันมีอยู่ว่าลานเบียร์แห่งนี้มีนักร้องประมาณ 2-3 วง วงแรกชายล้วนผ่านไปด้วยดีค่ะไม่มีปัญหาอะไร พอมาวงที่สองมีนักร้องนำเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างป้า! ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เป็นวงผู้ชายหรือวงผู้หญิง ปัญหามันอยู่ที่ป้านักร้องนำมาเลท พอขึ้นเวทีป้าหันไปวีนใส่คีย์บอร์ดกับมือกลองตลอดว่าเล่นไม่ดี โดยป้าไม่มองตัวเองเลยว่าตัวเองร้องเพลงห่วยมาก ป้าเก่งเทคนิคการร้องค่ะ แค่ป้าคงลืมว่าพวกกูมากินเหล้าไง เทคน่งเทคนิคไรไม่ต้องใส่มาคือคนเมาอ่ะมันอยากได้แค่เพลงที่ร้องตามได้ชิวๆ นะ นี่ป้าเล่นร้องเพลงฝรั่งหมดเลยโดยการใช้เทคนิคการร้องขั้นสูง บอกเลยฟังไม่รู้เรื่อง ไม่อินกะป้าด้วย แนะนำป้าไปเดอะว็อยซ์ฮ่ะ

เราขอตัวกลับก่อนประมาณ 5 ทุ่มเพราะจะกลับให้ทันรถไฟฟ้า แหม! ชีวิตนางซินจริงๆ นะ คือถ้ายังอยู่หอตัวเองนี่คงถึงไหนถึงกัน แต่ย้ายมาอยู่กับแม่ก็เกรงใจเค้านิดส์นึง แถมบ้านแม่ทางกลับมันค่อนข้างลำบากนะเปลี่ยวด้วยเราไม่ค่อยชอบนั่งแท็กซี่คนเดียวกลางคืนกลับไปให้ทันวินมอไซค์ก็ยังดี

 

ป.ล.งานนี้มีเจ้าภาพขอบคุณมาก ๆ นะฮับ เยิ๊ฟๆๆ

 

 

 

 

 

เช้าวันเสาร์ต่อมาคณะอินดี้ยังไม่หมดวาระปาร์ตี้ ชวนกันไปกินซีฟู้ดส์ส่งท้ายปีกันอีกรอบ ไปกินกันร้านเดิม ร้านครัวปูหลนอยู่ตรงสมุทรปราการ อร่อย ได้เยอะ แถมไม่แพงอีกต่างหาก เมนูแนะนำคือปูหลนข้าวตังนะ เราซัดปูหลนกับข้าวตังไปเยอะมาก เยอะจนรู้สึกว่าข้าวตังพองตัวในท้องแทบจะกลิ้งแทนเดินเลยหล่ะ มื้อนี้มีเจ้าภาพอีกแล้วชาวคณะจับของขวัญปีใหม่ได้เป็นเงินสด วันนี้เลยเอามาเลี้ยงเพื่อน ๆ ขอบคุณมาก ๆ นะฮ้าฟฟฟฟ เยิ๊ฟ ยูววววว!!!

 

หมดส่งท้ายปีใหม่ไปกับชาวคณะอินดี้ อิ่มท้อง อิ่มใจ อิ่มด้วยรัก ยะฮู้วววววว!!!!