12/24/13

Christmas greeting from Kyoto





สวัสดีมิตรรักแฟนบล็อกทุกท่านฮ่ะ ซึ่งจะมีใครอ่านบล็อกเราไหมอันนี้ก็ไม่รู้นะจ๊ะ โมเมไว้ก่อนฮ่าๆๆ
เมื่อวันก่อนได้รับกล่องปริศนาขนาดย่อมส่งมาที่ออฟฟิศ จ่าหน้ากล่องว่าส่งมาจากอายาริ แทบกรี๊ดดดด เพราะจากการที่คุยกับอายาริเมื่ออาทิตย์ก่อนผลที่เกิดขึ้นไม่น่าจะเป็นกล่องใหญ่ขนาดนี้
ด้วยความที่อยากส่งการ์ดไปอวยพรปีใหม่บ้านนี้ก็เลยไลน์ไปถามอายาริเพราะเคยอ่านเจอว่าตามธรรมเนียมญี่ปุ่นหากมีคนในบ้านเสียชีวิตจะไม่มีการฉลองปีใหม่ในปีแรก นั่นรวมถึงการส่งและรับการ์ดอวยพรด้วยเช่นกัน อายาริบอกว่าใช่แล้วปีใหม่เค้าจะไม่รับส่งการ์ด แต่คริสต์มาสคงได้ (มั้ง?) นะ ก็เป็นอันตกลงกันตามนั้นว่าเจอกันคริสต์มาสนะจ๊ะ



เรากะเวลาส่งการ์ดให้ถึงก่อนและหลังวันคริสต์มาสบวกลบไม่เกินสองวัน เพราะจากการได้เรียนรู้เรื่องการส่งเอกสารไปต่างประเทศแล้วพบว่าส่งแบบลงทะเบียนธรรมดาไปญี่ปุ่น 5 วันก็ถึงแล้ว ราคา 99 บาท ชั่งตามน้ำหนัก แต่ถ้าส่งอีเอ็มเอสก็ถึงเร็วกว่าแหละ (ไม่กี่วัน) แต่ราคามันมหาโหดมากนะก๊ะ เพราะฉะนั้นเมื่อเป้าหมายไม่ต่างกันมากก็ควรเลือกวิธีการที่เหมาะกับกระเป๋าแบน ๆ ของตัวเองค่ะ >"<


กล่องจากอายาริมาถึงเมื่อวันก่อนค่ะ ก่อนแกะตื่นเต้นมากว่าในกล่องจะเป็นอะไรเปิดมาทะด้าาาาา !!!
พบว่ามันคือกล่องยังชีพ ฮ่าๆๆๆๆ มีมาม่าคัพ มีโฟมล้างหน้า มีกาแฟสำเร็จรูป ฯลฯ เพื่อนคงกลัวข้าพเจ้าอดตาย เลยส่งมาให้ยังชีพยามฉุกเฉิน ฮือออ รักเพื่อนจุงเบยยยย.....แต่แอบทำให้เรารู้สึกผิดเล็ก ๆ นะ คือกูส่งไปการ์ด 3 ใบเพื่อเซฟค่าส่งแต่เอ็งส่งมาแบบบบบบบบ เอาน่าถ้าคิดตามหลักการและเหตุผลหรือปลอบใจตัวเองหรืออะไรก็แล้วแต่คิดซะว่าค่าเงินเค้าดีกว่าเราไงทำงานแป่บ ๆ ก็ได้หลายพันแล้วเพราะฉะนั้นคงไม่กระเทือนขนหน้าแข้ง แต่เราสิมันเดือนชนกลางเดือนเลยนะ T A T



เราอย่ามัวพูดพร่ำทำเพลงใด ๆ ให้เสียเวลากันอยู่เลยจ๊ะมาเปิดกันดีฟ่าาาาาา




เปิดมาเจอการ์ดวางอยู่อยู่หน้ากล่องเลยจ๊ะ เป็นการ์ดรูปปู เป็นย่านกินดื่มแถว ๆ โอซาก้า นางเขียนกำกับมาในการ์ดว่าถ้าปูจังมาญี่ปุ่นครั้งหน้าเราไปกินเบียร์แถวนี้กันนะ แบบนักท่องเที่ยวต้นทุนต่ำนะก๊ะ
ปอลิง :: จะบอกว่าตอนไปญี่ปุ่นคราวที่แล้วนางพาเราไปกินแถว ๆ นี้แหละ หือออ...จำได้เดินเซบ้านช่องไม่ยอมกลับกันเลยจ้าาาาา



 
 
 
 
อันนี้เป็นลูกอมรสคาราเมลประมาณ 4-5 เม็ดยี่ห้อกูลิโกะ ข้างในมีของแถมชิ้นเล็ก ๆ ขนาดกำไว้ในมือได้ เหมาะกับการซื้อมาหลอกเด็ก แต่มันน่ารักมากกกกกก เราชอบ


 
 
 
อันนี้เป็นของเล่นที่แถมมากับลูกอมค่ะ


 
 
 
 
ต่อมาเป็นกระป๋องนี้ตอนแรกเราเข้าใจว่ามันคือชาเขียวเอามาไว้ชง แต่เราอย่าตัดสินอะไรจากภายนอกค่ะ แกะมามันคือถั่วรสชาเขียวถามว่าอร่อยไหม? ก็ตามสไตล์ญี่ปุ่นค่ะ ถั่วไทยมันจะออกเค็ม ๆ มัน ๆ ถั่วญี่ปุ่นมันจะจืด ๆ ถึงแม้จะเคลือบด้วยผงชาเขียวก็ตามมันก็ยังจืดอยู่


 
 
 
 
ต่อมาเป็นผงโรยข้าวจ๊ะ นางใส่ในกล่องมา 2 รส คือผงโรยข้าวไข่ปลา กับ อะไรอีกห่อนึงลืมดูว่ารสอะไรให้อ่านภาษาญี่ปุ่นก็แปลไม่ออก แหะ ๆๆ จะบอกว่าชอบผงโรยข้าวรสไข่ปลามากค่ะ อาหย่อยยยย


 
 
 
 
 
อันต่อมาคือมาม่าคัพหมีคุมะมงงงงงงงงง อันนี้น่ารักแทบไม่อยากกินเบยยยยย อยากเก็บไว้ แต่ก็จัดการฆ่าหมีด้วยการกินไปเรียบร้อยแล้วหล่ะ ฮือออออ....


 
 
 
ลิปมันเมนโทลาทั่มกลิ่นชาเขียว บ้านนี้เมืองนี้อะไร ๆ ก็ชาเขียวเนอะ กลิ่นมันชาเขียวมิ้นท์เลยหล่ะ ทาแล้วมันจะเย็น ๆ แอบหวานด้วยนิดนึง


 
 
 
โฟมล้างหน้าชิเซโดวิป เป็นที่นิยมมากของคนไทย


 
 
 
 
ส่วนอันนี้นำเสนอเลย คือเมือปีก่อนที่อายาริมาไทยกับแม่เราฝากเค้าให้ซื้อมายองเนสคิวพีมาให้ ซึ่งถามว่ามายองเนสมีตั้งหลายยี่ห้อทำไมต้องยี่ห้อนี้ จะบอกว่ายี่ห้อนี้อร่อยมากนะ มันไม่หวานแต่มันจะมัน ๆ เหมาะกับการเป็นน้ำจิ้มมาก ทั้งจิ้มไก่ จิ้มเฟร้นช์ฟราย จิ้มสารพัดจะจิ้มอ่ะ แถมเอามาทำอาหารก็อร่อยด้วยของไทยมันจะออกหวานซึ่งเหมาะกับการทำแซนวิชอย่างเดียว อันนี้ความเห็นส่วนตัวจ๊ะ ปอลิง :: ยี่ห้อนี้ในไทยก็มีขายนะ แต่ราคาโหดมากกกกกกก


 
 
 
 
อันสุดท้ายแล้วเป็นชาเขียวลาเต้แบบชงค่ะ (บอกแล้วว่าเมืองนี้มันเป็นเมืองแห่งชาเขียว) การกินคือชงใส่น้ำร้อนแล้วกินง่ายเนอะ ! แต่จะบอกว่าอย่าใส่น้ำเยอะเพราะมันจะโหลงเหลงมากคะ(เพราะเมื่อวานเราโหลงเหลงมาแล้ว ฮ่าๆๆๆ)


 
 
 
 
สุดท้ายเป็นจดหมายแนบ คือเพื่อนเราวาดเป็นรูปมาให้ดูว่าผลิตภัณฑ์แต่ละอย่างมีวิธีการใช้อย่างไร สมกับเป็นคนจี่ปุ่งมาก ๆ นะเดสสุ! คือถ้าเป็นเรานี่คงแค่เขียนบอกอ่ะ แต่นางแบบว่าวาดรูประบายสีแล้ววาดค่อนข้างเหมือนด้วย วาดสวยด้วย โปรดสังเกตุหน้าคุมะมงในรูปนี้แล้วเลื่อนไปดูคุมะมงด้านบนจ๊ะ เก็บทุกรายละเอียดจริง ๆ











12/22/13

Art exhibition @ BACC





๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๖


วันนี้มีเปิดนิทรรศการที่หอศิลป์งานอะไรอ่ะเหรอก็งานที่เราเอาตัวไปให้เค้าเอาส้มยิงนั่นแหละ อยากบอกว่าการเปิดงง เปิดงานอะไรนี่ไม่ได้อยากไปเลยนะแต่อยากไปเม้าท์กับเพื่อนๆ มากกว่านานๆ จะได้เจอหน้ากันซักทีเม้าท์ให้ม้ามแตกเยยยย พอไปถึงงานก็จริงดังคาดจ๊ะคำว่าท่านประธานเป็นสิ่งมีชีวิตที่ค่อนข้างน่าเบื่อมากกกก (เราว่าท่านประธานน่าเบื่อทุกงานอ่ะ)





งานนี้เป็นการแสดงงานของศิลปินหลายๆ คนทั่วเอเชีย งานก็แตกต่างกันไปซึ่งงานนี้ส่วนมากผสมด้วยมัลติมีเดีย ในความเห็นเรา (คนที่ดูงานศิลปะไม่ค่อยเป็นนะ) พอศิลปะมันผสมกับมีเดียเยอะๆ มันดูแบนๆ ไม่มีชีวิตไม่ค่อยให้อารมณ์ทางศิลปะเท่าไหร่ ถ้าเป็นศิลปะแบบเพียวๆ คงให้อารมณ์ความรู้สึกตื้น ลึก หนา บาง สัมผัสถึงอารมณ์ได้มากกว่า











งานนี้จะแสดงจนถึงเดือนมีนาคม 2557 ที่หอศิลป์กรุงเทพตรงข้ามมาบุญครอง ค่าชมฟรีทุกวัน แต่รบกวนฝากกระเป๋าไว้ที่ชั้น 5 นะคะ ไม่งั้นพี่รปภ.จะตามจิกท่านไปสุดชีวิตคะ ฮ่าๆๆๆ หอศิลป์จะหยุดทุกวันจันทร์ค่ะ แวะไปดูหน้าเราเหยเกที่ติดบนฝาผนังบนทางขึ้นหอศิลป์ได้ อิอิอิ

















งานที่ชอบที่สุดในงานนี้เป็นผลงานของศิลปินญี่ปุ่นเป็นรถไฟค่ะ เก๋ดี ครีเอทดี และค่อนข้างตื่นเต้น ส่วนชิ้นอื่นๆ ก็อย่างที่บอกว่ามันมีเดียเยอะไปหน่อยไม่มีสเน่ห์ เราเดินดูงานสักพักตอนทุ่มตรงก็มีงานแสดงของศิลปินกลุ่มนึงเป็นแนวดนตรี พิธีกรบอกว่าหาฟังยากมากนี่คือการแสดงครั้งแรกในไทยในญี่ปุ่นก็หาได้ยากมากที่จะเจองานแสดงแบบนี้
เราก็ใจจดใจจ่อรอฟังมาก หืมมมม...ดนตรีแนวใหม่จะไพเราะเพราะพริ้งขนาดไหนหนอออออ สักพักนักดนตรีเดินขึ้นเวทีมา หน้าตาแบบว่าดูพราวในตัวเองสุดฤทธิ์ (พราวขนาดนี้เล่นให้ดีนะเมิงงงง คือไม่ค่อยไว้วางใจกับคำว่า "แนวใหม่" สักเท่าไหร่บอกตรง ๆ )  แล้วก็จริงตามคาด นักดนตรีสองคนมานั่งเอานิ้วจิ้มๆ เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ให้มันดังแต่ว แต่ว แต่ว ในตัวมีเครื่องดนตรีจริง ๆ เพียงชิ้นเดียวคือกีต้าร์ มันไม่ช่ายยยยยยยย !!!!! สรุปดนตรีเล่นไปชั่วโมงนึงโดยมีแค่เสียง แต่ว นาทีละครั้ง! อ่าาาาาห์ถ้าดนตรีแนวใหม่มันจะแอ็บสแตร็กขนาดนี้ข้าพเจ้าขอฟังเขมรไล่ควายต่อไปค่ะ
 



 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
ดูงานครบทุกงานแล้วก็ไปกินส้มตำและเม้าท์มอยกันดีฟ่าาาา เรา โทมี่ พี่ดีบี พี่กิ๊ก เดินไปแถว ๆ ราชเทวีเพื่อหาร้านส้มตำ ตอนแรกทีม Contact Gonzo ชวนพวกเราไป after party ค่ะ งานจัดที่โรงแรมไอบิสข้างๆ หอศิลป์แหละ แต่มันไม่ใช่แนวเพราะฉะนั้นขอไปตามทางของพวกเราเองมันจะฟินกว่า นั่งล้อมหม้อจิ้มจุ่มหน้าหนาวมันเหมาะกว่าเย๊อะ !!!
 
 



 
 
 
 

 
 
 
 
 


 
 
 
 





 
ก่อนแยกจาก Contact Gonzo พวกนางแอบมีของที่ระทึกมอบให้ด้วยเป็นรูปที่พวกเราไปถ่ายนั่นแหละ ของเราเป็นรูปเดี่ยวซึ่งจริง ๆ อยากได้รูปหมู่มากกว่า (เพราะมีปู้จายติดมาในรูป) แหมมมๆๆ ก่อนทำอะไรนี่ถามกรูบ้างอะไรบ้างนะ ฮ่าๆๆๆๆ
 
 
 
 







12/18/13

BCCT X'mas






BCCT's Raffle ticket sale

@Grand Hyatt Erawan


 


 
 
 
 
 
 
 


 
 
 
 
 
 


 
 
 
 
 
 



 
 
 
 
 
 


 
 
 
 
 
 


 
 
 
 
 
 














Shooting with Contact Conzo






เมื่อปลายเดือนที่แล้วได้รับการทาบทามจากพี่คนนึงว่าสนใจมาเป็นอาสาสมัครในการทำงานกับศิลปินญี่ปุ่นไหม

 ซึ่งศิลปินกลุ่มนี้เรารู้จักดีเพราะตอนไปทำงานที่ญี่ปุ่นเมื่อปี 2009 และ 2011 หัวหน้าทีมของกลุ่มนี้มาเวิร์คช้อป

 ให้พวกเราด้วย ซึ่งให้พูดกันตรงๆ นะ เราอ่ะเป็นแฟนคลับของกลุ่มนี้เลยเรียกว่าตัวแม่เลยหล่ะ ตอนอยู่ญี่ปุ่นนี่

 ตามไปชูป้ายไฟตลอดดดดดด แหมมมม !!! ก็ทีมเค้ามีแต่ผู้ชายอ่ะเราก็กรี๊ดเด่ะ ไม่ใช่ผู้ชายบ้าน ๆ นะจ๊ะขอบอก

 คือผู้ชายแบบเท่เลยแนวเลย กล้ามนี่มาเป็นมัด ๆ อ่ะ ปาดกำเดาแป่บบบบบ





งานครั้งนี้ทำเป็นแนวมีเดียอาร์ต ออกแนวฮาร์ดคอร์และซาดิสนิดนึงค่ะ คือว่าจะหาอาสาสมัครมายืนแล้วยิงผลไม้ใส่

 แล้วถ่ายรูปไว้และใช้รูปที่ถ่ายไปแสดงงาน ซึ่งเค้าอยากเห็นหน้าตาที่แสดงอารมณ์ตอนโดนผลไม้ยิงใส่

 ผลไม้ที่ใช้ยิงจะเป็นส้มซึ่งเราโชคดีตรงที่เรานัดคิวไว้ พฤ ศ ส แต่วันพฤ กับ ศ เราจะไปได้หลังเลิกงาน

 ซึ่งกว่าเราจะไปถึงเค้าก็ถ่ายกันเรียบร้อยแล้วทำให้เราได้สิทธิพิเศษ คือมาถ่ายวันเสาร์แทน และวันพฤ กับ ศ

 ส้มยังแข็งอยู่ทำให้การยิงนั้นค่อนข้างเจ็บ (เพื่อนเราโดนตาตาเขียวเลย) พอมาวันเสาร์ส้มเริ่มเน่าแล้วไม่แข็ง

 แต่เปลี่ยนเป็นเหม็นแทน ฮ่าาาาาาา





เราเริ่มถ่ายกันตอนประมาณทุ่มนึง เรากับโทมี่และพี่ดีบีนัดเจอกัน 6 โมงเย็นที่หอศิลป์ โทมี่เอาของฝากมาให้

 เป็นแปรงสีฟันจากเรื่อง KiKi Delivery Service (Studio Ghibli) เรากรี๊ดมากกกกกกก คือชอบค่ายนี้อยู่แล้ว

 แล้วก็สะสมพวกของพรีเมี่ยมของค่ายนี้อยู่แล้วด้วย นี่ประทับใจมากบรรดาเพื่อน ๆ ญี่ปุ่นเรารู้ว่าเราของจิบลี

 ก็มักจะสรรหาของจิบลีมาฝากประจำเลย รักพวกนางอ่ะ เห็นแปรงสีฟันก๊องแก๊งแบบนี้แต่แปรงนิ่มมากจ๊ะขอบอกกก






เราเริ่มวอร์มร่างกายกันตอนทุ่มตรง ซึ่งรุ่นพี่ยูยะ (หัวหน้าทีมศิลปิน) เคยเวิร์คช้อปให้พวกเรามาแล้วจะรู้ดีว่าพวกเรา
มันอึด ถึก แค่ไหน ฮีก็จัดการวอร์มแบบผู้ชายเลย ดีนะที่เราออกกำลังกายค่อยข้างหนักเลยไม่เหนื่อยง่าย

 แถมแรงเยอะมาก รุ่นพี่ยูยะบอก โหหหหห ปู พาวเวอร์ฟูลมากกกกกก ด้วยความที่พวกนี้เค้าเป็นผู้ชายญี่ปุ่นไง

 เวลาเค้าเวิร์คช้อปเห็นเราเป็นผู้หญิงเค้าก็จะเกรงใจนิดนึง แต่เราไม่ใช่อ่ะอย่ามาเกรงใจอะไรทำให้งานมันเดิน

 ก็ใส่มาให้หมดอย่ามากั๊กนะคะ

 ดูงานของทีมนี้ได้ในยูทูปค่ะ เสิร์ชคำว่า Contact Gonzo แล้วท่านจะอึ้ง ทึ่ง เสียว


 
 
 
 
ในทีมรุ่นพี่ยูยะมากันทั้งหมด 4 คน แต่เรารู้จักรุ่นพี่ยูยะคนเดียว คนอื่นแค่เคยเห็นหน้าแต่ไม่เคยคุยด้วย

 นี่พอเห็นหน้าแล้วกรี๊ดเลยยยยย เชี้ยยย มึงจะหล่อไปไหนว่ะ เห็นปั๊บจองไว้ก่อนเลย กระซิบบอกโทมี่ว่า

 โทมี่คนนั้นอิเคเมง (หล่อ) โทมี่บอกปูชอบเหรอเราก็พยักหน้าหงึก ๆ เป็นโรคแพ้ผู้ชายมีซิกแพ็คง่ะ งุงิ งุงิ

 จริงๆ แล้วทีมนี้เค้าเท่กันทุกคนนะ ด้วยความที่งานของเค้าต้องใช้พลังมหาศาลทำให้ต้องดูแลตัวเองกันมาก

 ทั้งออกกำลังกาย เล่นเวท อะไรประมาณนั้น อยากถามพี่เค้าว่าต้องการผู้หญิงสวย ๆ อย่างดิฉันไปเป็นสมาชิกไหมคะ :)









วอร์มเสร็จก็เริ่มยิงค่ะ ด้วยความที่มีเพื่อนเราบาดเจ็บตาเขียวไปแล้วคนนึงทำให้เค้าค่อนข้างกังวลว่าเราโอเคไหม

 กลัวหรือเปล่า ซึ่งเราโอเคนะ คือรับปากแล้วว่าจะทำก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร และก็คิดว่าอย่างน้อยเค้าก็น่าจะระวัง

 มากขึ้นไม่ให้โดนจุดสำคัญในร่างกาย ซึ่งไม่ให้โดนจุดสำคัญในร่างกายแต่เจอส้มแข็ง ๆ ไปตอนนี้แขนเราเขียวเลย






ยิงเสร็จก็มาดูรูปกันค่ะ มีประมาณร้อยกว่ารูป เหอออออ คิดดูว่าโดนยิงกันไปคนละกี่ครั้ง ตัวหัวเต็มไปด้วยเกล็ดส้ม

 เจอส้มดีก็ดีไป แต่นี่มีบางลูกเน่าแล้วข้อดีคือมันนิ่ม ส่วนข้อเสียคือมันเหม็น ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องล้างน้ำนะคะ ใช้เลียเอา


อาหย่อยยยย แกจะบ้าเร๊อะ!!!!! ขอเม้าท์จิ๊ดนึงค่ะ คือผช.ข้าง ๆ ดิฉันเนี่ยหน้าฮีหล่อมากกกก เป่ะมากกกก


แล้วพวกเราเวลาโดนยิงพี่ยูยะจะบอกว่าไม่ต้องเก็กสวยนะ ไม่ต้องเซ็กซี่นะ รู้สึกอะไรแสดงออกมาทางสีหน้าเลย


แต่อีหนุ่มข้าง ๆ เราแม่งงงงง หน้ามันหล่อตลอดอ่ะ คือไม่มีหลุดให้เห็นขี้เหร่สักรูปเดียวจริง ๆ คนจะหล่ออ่ะ


เอาอะไรมาฉุดก็ไม่หยุดหล่อ แต่ถ้าคนจะขี้เหร่พยายามจะหน้าตาดีแค่ไหนมันก็ไม่ได้จริง ๆ เหอๆๆๆ








 

12/12/13

9.12.13.9.39





๑ ใน หลาย ๆ ล้าน