วันนี้เกียวโตมีฝนตกปรอยๆ มาตั้งแต่เช้าแต่ว่าเรามีนัดกับยูเรียซังแล้วก็วากานะจังด้วยนัดกันที่บ้านอายาริตอน 10 โมง ยูเรียซังมาถึงก่อนสักพักวากานะจังก็ตามมา อายาริถามว่าอยากกินอะไร เป็นคำถามโลกแตกอีกแล้ว คิดยากจริงๆ กินมาเกือบหมดทุกอย่างแล้วมันเหลืออะไรน่าตื่นเต้นให้กินบ้างเนี่ย ฮ่าๆๆ
อายาริเลยเสนอว่าวันนี้เราไปกินสปาเก็ตตี้กันไหมเดินจากบ้านไปได้ประมาณ 10 นาทีเท่านั้นเอง เลยตกลงว่าวันนี้พวกเรากินสปาเก็ตตี้กัน !!
แปะแผนที่ไว้ให้ค่ะ มาลงสถานี Kyotoshiyakusho mae ออกทางออกเกียวโตซิตี้ฮอลล์ได้เลย เดินมาด้านหลังแป่บเดียวก็เจอ :))
ถ้าไม่สังเกตดีอาจจะเดินเลยร้านได้ค่ะ เพราะร้านซ่อนตัวอยู่ในตึก เหมือนเป็นอพาร์ตเม้นท์หรือสำนักงาน ซึ่งเราต้องเดินเข้ามาด้านในของตึกก็จะเจอร้านค่ะ
ร้านชื่อว่า Tramonto トラモント
เป็นร้านอาหารอิตาเลี่ยนเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก น่าจะรับลูกค้าได้ไม่เกิน 15 ที่ โดยมีเจ้าของเป็นโอจี้ซังกับโอบ้าซังอายุประมาณ 60-70 ปีค่ะ โอจี้ซังเป็นเชฟ ส่วนโอบ้าซังก็ดูแลลูกค้าและเสิร์ฟอาหาร อายาริบอกว่าปกติมีพนักงานแค่สองคนในร้านคือโอบ้าซังกับโอจี้ซัง แต่วันนี้เห็นมีผู้ชายหนุ่มๆ ด้วยอีกคนนึงอาจจะเป็นพนักงานใหม่
ตอนที่ไปถึงมีลูกค้าอยู่ประมาณ 2 โต๊ะ อายาริเตือนมาก่อนแล้วว่าอาจจะต้องรออาหารนานหน่อย เพราะมีโอจี้ซังเป็นเชฟแค่คนเดียว เราก็โอเคไม่มีปัญหา (แต่ก็หิวมากแหละ ฮ่าๆๆ)
พอไปถึงโอบ้าจังก็เอาน้ำมาเสิร์ฟ คือเป็นผู้สูงอายุที่แข็งแรงมากกกกกก เสิร์ฟไปยิ้มไปพูดคุยหัวเราะกับลูกค้าดูมีความสุขกับการทำงาน อยากให้ทุกคนทำงานด้วยหัวใจแบบนี้ รวมถึงเราเองด้วย
โอบ้าซังเอาเมนูมาให้เป็นเมนูแบบกระดาษเอสี่เขียนมือ คาตาคะนะมารัวๆ ถามว่าอ่านได้ไหม?? อ่านได้ค่ะแต่กว่าจะอ่านสะกดแต่ละตัวออกคงได้กินพรุ่งนี้ มีความวินเทจสูง ฮ่าๆๆ ขอเมนูภาษาอังกฤษดีกว่า เมนูภาษาอังกฤษก็เป็นเอสี่แหละค่ะ แต่ใช้พิมพ์และเคลือบพลาสติก นี่ก็ยังมีกลิ่นอายความวินเทจเล็กๆ
ในเมนูก็จะเป็นพวกอาหารอิตาเลี่ยน สปาเกตี้ พิซซ่า บลา บลา แล้วก็จะมีพวกกาแฟค่ะ อาหารจานเดียวแบบพวกสปาเกตตี้ก็จะมีสองไซส์คือเล็กกับใหญ่ พวกเราสั่งเป็นไซส์เล็กไป ราคาประมาณ 800-900 เยน
ไปกันสี่คนจริงๆ ก็สั่งเป็นจานใหญ่สองจานมาแบ่งกันได้นะ แต่ด้วยความที่อยากชิมสปาเกตตี้หลายๆ แบบก็ตามนี้แหละ กินหมดหรือไม่หมดมาว่ากันอีกที
สั่งอาหารผ่านไปสัก 5 นาที โอบ้าซังก็เอาออเดิร์ฟเป็นขนมปังมาเสิร์ฟก่อน เรานั่งแทะขนมปังเม้าท์มอยไปสักพัก ของโต๊ะข้างๆ ที่มาก่อนเราก็มาเสิร์ฟ สรุปรอไปเกือบชั่วโมงกว่าจานแรกจะมาาาาา !!!
ของอายาริมาเสิร์ฟก่อนคนแรกเลย แต่ขอกรี๊ดก่อนเลยพออาหารมาเสิร์ฟก็งงว่านี่สั่งไซส์เล็กไปไม่ใช่เหรอ?!?! แต่มาแบบใหญ่มากกกก คนกินน้อยๆ แบ่งกินสองคนยังได้เลยอะ อยร.สั่งเป็นสปาเกตตี้ผัดใส่น้ำมันมะกอกคือมันแบบเพลนๆ มากเลย เราชิมไปคำนึง แก๊!!!!!! มันดีงามมมมมมม มันกินแล้วสดชื่น มันดีต่อใจ !!!! มันไม่เพลนแบบหน้าตา อยากเนียนกินของเพื่อนต่อแต่เดี๋ยวเพื่อนตบ ฮ่าๆๆ
ต่อมาเป็นของยูเรียซังเป็นแบบผัดซอสมะเขือเทศโอ้ยยยยยย !!! อันนี้ก็ดีงาม ในรสของซอสมะเขือเทศมันมีความนัวซ่อนอยู่
เรียงกันมารัวๆ ค่ะ ของวากานะจังเป็นผัดซอสอะไรซักอย่างแต่ผัดใส่ปลาหมึกสับลงไปด้วยดีงามอีกแล้ววววว อร่อยทุกจานเลย ในทุกจานของโอจี้ซังคือมันมีความนัวผสมอยู่ในเส้นสปาเกตตี้ ซอสที่ผัดต่างกันไปแต่ความสดชื่นความอร่อยมันเหมือนกันทุกจานเลย
สุดท้ายของเราเองคาโบนาร่า เฮ้ยยย โอจี้ซังใส่เบคอนมาเหมือนแจกฟรี เราแฮปปี้ เรามีความสุข ให้เราจ่ายจานละ 1500 เยนเราก็ยอม !!!
เราเคยดูซีรี่ย์เรื่องแบมบิโนะ ที่พระเอก(มัตซึ จุน) เข้ามาอยู่ในโตเกียวเพื่อจะเป็นเชฟร้านอาหารอิตาเลี่ยน เค้าฝึกทำสปาเกตตี้ทุกวันๆ ทำจนเก่งจนคนกินแล้วความรู้สึกปริ่มมันออกมาทางสีหน้ากินแล้วมีความสุข สดชื่น ตอนเราดูเรายังคิดเลยว่าสปาเกตตี้มันทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้ด้วยเหรอเว่อร์ไปป่าว วันนี้มากินร้านนี้ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว คือละครไม่ได้เว่อร์อะไรเลย คิดว่าถ้าสั่งอะไรมาอีกเราก็ยังจะกินได้อีกเรื่อยๆ เพราะมันดีจริงๆ
อายาริบอกว่าครั้งหน้าถ้ามาอีกก็ให้ชวนเพื่อนผู้ชายมาด้วยเราจะได้สั่งมาชิมเยอะๆ ได้ เพราะผู้ชายกินเยอะถ้าเรากินไม่หมดจะได้ช่วยกิน ฮ่าาาา
