ผักสด ๆ จากแปลงผักคุณแม่พี่หนิง

หลังจากที่เราแยกกับเจ้เต่าที่สุขุมวิท 85 แล้ว เราก็เดินทางไปบีทีเอสแบริ่งต่อ 

วันนี้จะไปรับผักจากคุณแม่พี่หนิงค่ะ พี่ ninggator.diaryclub.com นั่นเองไม่ใช่คนอื่นคนไกล

จริง ๆ เราแล้วนัดกันตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้วแต่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน เลยเปลี่ยนมาเป็นวันนี้แทน

ซึ่งก็โชคดีมากค่ะ เช้าวันนี้เราอยู่แถวสุขุมวิทพอดี เลยเดินทางไปแบริ่งไม่ลำบากเลย 

พี่หนิงบอกว่าคุณแม่ปลูกผักที่บ้านเยอะมาก เลยต้องให้เพื่อน ๆ มาเอาไปช่วยกิน ^^

(แปลงผักจากเฟสบุคพี่หนิง)

(แปลงผักจากเฟสบุคพี่หนิง)

ขอสารภาพเลยว่ามาเอาผักที่บ้านเค้าแต่เราไม่เคยเจอกับพี่หนิงมาก่อนค่ะ เคยแต่อ่านไดกันไปมา 

และเป็นเพื่อนในเฟสบุคเท่านั้นเอง กล้ามาก กล้าจริง ๆ ฮ่าๆๆ

แล้วพี่หนิงก็โพสรูปผักในเฟสพร้อมประกาศว่าใครอยากได้ให้อินบ๊อกซ์มา มีหรือที่เราจะพลาด

ก็อินบ๊อกซ์ไปหาพี่หนิง แล้วก็นัดเวลา แล้วพี่หนิงก็นัดคุณแม่ให้อีกต่อนึง 

เป็นความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนอะไรเช่นนี้ ! 

ได้ผักมากะละมังใหญ่

นัดคุณแม่พี่หนิงไว้ประมาณเที่ยง เราไปถึงแบริ่งก็เกือบเที่ยง โทรหาคุณแม่

คุณแม่บอกหนูลงฝั่งขวาของสถานีนะ อีก 15 นาทีแม่จะออกไป เราก็กลัวว่าคุณแม่จะขับรถมา

จะหาที่จอดยากไหมนะเพราะเป็นที่ห้ามจอดยาวเลย ก็เลยนั่งรอในปั้มน้ำมัน

โชคดีมีร้านกาแฟอยู่เลยซื้อกาแฟและนั่งรอในร้านกาแฟ

ไม่เกิน 20 นาทีคุณแม่โทรเข้ามาว่าถึงแล้ว บอกว่าจอดอยู่ตรงปั้มน้ำมัน

เราเดินออกมาเพราะนึกว่าแม่ในปั้มน้ำมัน เดินไปเจอคุณแม่กับพี่เป็ด

อ้าวว แว้นซ์มอไซค์กันมาเลย เปรี้ยวมาก ฮ่าๆๆ

แปรรูปผักให้เป็นปอเปี๊ยะ

แม่ถือผักมาให้ถุงใหญ่เลยยย ดีใจมากกก เราเป็นพวกชอบกินผักอยู่แล้วกินแบบ

นั่งหยิบกินเล่น ๆ เคี้ยว ๆ กลืน ๆ ได้แบบไม่มีปัญหา ไม่ต้องมีน้ำสลัดก็ได้เราอยู่ได้ ฮ่าๆๆ

คุณแม่พี่หนิงตัวเล็กมากกกก เหมือนพี่หนิง (ไม่เคยเจอตัวจริงพี่หนิง แต่ดูในรูปน่าจะเล็ก??)

คุณแม่แยกผักใส่ถุงไว้ให้สำหรับแต่ละต้นเลย แม่บอกหนูไปแยกเอานะ

ก่อนกลับเราขอถ่ายรูปกับคุณแม่เพื่อที่จะเอามาอวดพี่หนิง กดชัตเตอร์ปุ้บ

ดับปั้บ !! ฮ่วยยย ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แบตมันยังเหลือตั้ง 20% เป็นแบบนี้ตลอดเลยยย

ถึงเวลาจำเป็นแล้วชอบงอแง พาวเวอร์แบงค์ก็ไม่รู้ว่าเอาไปวางไว้ที่ไหน แงๆๆๆ

บอกคุณแม่ไปว่าคราวหน้าหนูไปถอนผักและถ่ายรูปที่บ้านเลยนะคะ แฮ่ๆๆๆ

แปรรูปผักให้เป็นสลัดเต้าหู้

สุดท้ายนี้ (ลงท้ายได้เชยมาก) ต้องขอขอบคุณพี่หนิงที่ให้ผักและนัดคุณแม่ให้นะคะ 

และที่สำคัญต้องขอขอบคุณคุณแม่มาก ๆ ที่ปลูกผักอร่อย ๆ ให้หนู ๆ ได้กินกัน 

แถมยังใจดีออกมาส่งให้ถึงที่อีก ขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งค่ะ ^^

ป.ล.

อยากจะบอกว่าผักกะละมังเบิ้มนั่น นนน นน กินหมดไปแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ 

ก็บอกแล้วไงว่าชอบกินผัก

นัดกินข้าวกับกับสาวๆ ไดอารี่คลับ(อีกแล้ว)

ช่วงนี้เราออกงานบ่อยมากกก นัดคนโน้นคนนี้เต็มไปหมด ยิ่งเป็นสาวๆ ไดคลับด้วยแล้ว

เรียกว่าหัวกระไดไม่แห้งกันเลย สำหรับครั้งนี้ก็เป็นนัดกับสาวๆ ไดคลับอีกแล้ว

รอบนี้มีป้าเจี๊ยบ พี่เก๋ พี่ส้ม พี่จา และเรา นัดเจอกันที่ชั้น 7 เซ็นทรัลเวิร์ล เรากับเจ้ส้มมาถึงก่อน

เจ้เต่าหิวมาก ก็เลยหาร้านให้เจ้เต่ากินข้าวก่อน เราเดินลงมาชั้น 6 เจอร้าน On the table Tokyo cafe

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสามสาวก็ตามมา

ระหว่างที่รอสั่งอาหาร เจ้าธีมาก็งอแงเล็กน้อย (เดาว่าอาจจะตื่นเห็นสาวเยอะ ๆ นะคะ) 

เจ้ส้มจับเข้าเต้าแป่บเดียวก็หลับปุ๋ย แหมมม ง่วงก็ไม่บอกนะหลาน ฮ่าๆๆ

พอเด็กหลับปั๊บนั้นคือโอกาสที่เราจะเม้ามอยและกินกันได้อย่างทางสะดวก 

ผ่านไปสัก 20 นาทีเด็กตื่นแล้ว จับเด็กมาถ่ายรูปด้วย ไม่งอแงนะ แต่ไม่มองกล้องเลย ฮ่าๆๆ

ป้า ๆ น้า ๆ ยาย ๆ ก็ได้รูปคู่หลานแบบก้มหน้าก้มตากันไป

หลังจากกินอาหารเสร็จแล้ว ก็ต้องแยกย้ายกันกลับบ้าน เพราะมีภารกิจรัดตัวกันมาก

มาเจอกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้หายคิดถึงก็ดีเนอะ ^^, 

ส่วนคืนนี้เจ้ส้มกับธีมากลับบ้านแล้ว โชคดีที่เป็นคืนวันศุกร์ เราไปส่งที่สนามบิน 

และกลับมานอนโรงแรมกับเจ้เต่าที่สุขุมวิท 85 คุยกับเจ้เต่าจนดึกเลย

แบบตาลืมไม่ขึ้นแล้ว เราเลยปล่อยแม่ไปอาบน้ำ ฮ่าๆๆ ส่วนเรานี่หลับไม่รู้เรื่องเลย

คุยกับเจ้เต่าแล้วได้พลังชีวิตเยอะมากกกก

นัดกับเจ้เต่าไว้ว่าเดี๋ยวหยุดยาวสงกรานต์จะไปนอนบ้านกลางทุ่งอีก อิอิอิ

Girls night out

นานามาจากชลบุรีเพื่อขอวีซ่าเมกาที่กรุงเทพ 2 วัน ตอนแรกจัดนัดคืนแรก แต่พี่หวายไม่สบายเลยนัดคืนที่สอง 

นานาทำกับแกล้ม เอ้ย !! อาหารเตรียมไว้สองอย่างอย่างแรกเป็นอะไรซักอย่างเรียกไม่ถูก เป็นแผ่นแป้ง ห่อผัก 

โรยพาร์เมซานชีส ใส่เบคอน ราดซีซ่าร์เดรสซิ่งสูตรนานาเอง ส่วนอย่างที่สองเรารีเควสขอเป็นเผ็ด ๆ นานายำปูอัดไว้ให้ อร่อยยย

ที่พักนานาพักแถว ๆ เพลินจิตเพราะว่าใกล้สถานทูตเดินทางสะดวก ขอรีวิวโรงแรมนิดนึงค่ะ ชื่อ Arcadia Suites 

ราคาคืนละประมาณ 2700 ห้องนอนกับห้องรับแขกแยกกัน มีเตาไฟฟ้า และเครื่องซักผ้าอยู่ในห้อง และห้องน้ำอลังมากกกกก

ปอลิง เค้าลืมถ่ายรูปมา มัวแต่กิน ฮ่าๆๆ

เรามาถึงก่อนพี่หวายเพราะพี่หวายติดประชุม ตามมาทีหลัง มาถึงก็นั่งเม้าท์ ๆ กับนานาไม่ได้เจอกันครึ่งปีได้ กับพี่หวายก็เช่นกัน ฮ่าๆๆ

ตามธรรมเนียมไดคลับก็ต้องมีของฝากเนอะ นานาซื้อมงกุฏมาให้ คนละอัน เป็นธีมเจ้าหญิงเพราะเราเป็นเจ้าหญิง อิอิ

ส่วนพี่หวายซื้ออะไรรู้ไหม ?? นางซื้อล๊อตตารี่ให้คนละใบจ้าาาา ถูกใจคอหวย (ห้ามผวน) อย่างพวกเราเป็นอย่างมาก

และก็โดนแดกไปพร้อมกันถ้วนหน้า ฮ่าๆๆ ส่วนเราเอาลิปสติกสีมาฝากสาว แล้วก็ถึงช่วงเม้ามอยยยย

ไม่ได้เจอกันนานอัพเดทกันจนเที่ยงคืนพี่หวายกลับก่อนเพราะมีประชุมตอนเช้า ส่วนเรานอนที่นี่ไปส่งพี่หวายขึ้นแท็กซี่เรามาเม้าท์กับนานาต่อ

แป่บนึงก็เก็บของล้างถ้วยชามเตรียมเข้านอน ก่อนนอนอีนี่ขอแช่จากุชชี่ก่อนจ้าาา แช่เสร็จสบายตัวมากคิดถึงออนเซ็นเลย 

ทุกคนไว้เจอกันอีกน้าาาา ยังเม้าท์ไม่เต็มที่เลยอ่ะ 

Babysis for Mathias

มาต่อกันๆๆ 

เช้าวันนี้ได้เจอเด็กแล้วววว ตื่นมานั่งเล่นบนเตียงไม่ต้องสักแอะ ทำหน้างงใส่ด้วย "เอ๊ะ ป้าคนนี่ใครฮ่ะแม่"

ปล่อยเจ้ส้มทำธุระส่วนตัวสักพัก เราก็เฝ้าเด็กอยู่บนเตียง คือแค่ปล่อยนางไม่ให้ตกเตียงเท่านั้นแหละ นางไม่งอแงดูแลตัวเองได้ ฮ่าๆๆ

อาบน้ำอาบท่าให้เสร็จก็พาไปเดินเล่นซักรอบก่อนกินข้าว เจ้ส้มบอกเดี๋ยวแขนแกจะล้า นี่หนัก 8 โลนะเฟ้ยย 

บอกเจ้ส้มไปว่าไม่เห็นหนักเลย 8 โลสิว ๆ นะ น้องแข็งแรง ตลอดสองวันที่อุ้มเด็กไม่มีอาการปวดเมื่อยแต่อย่างใด

พอกลับมากรุงเทพเท่านั้นแหละ ตอนแรกก็คิดว่าสงสัยเหนื่อยนั่งรถตู้นานมั่งเลยปวด คิดไปคิดมา เฮ้ยยยยย !! 

นี่ฉันไปแบก ถั่วที่หนัก 8 โล มาตั้งสองวันนี่หว่า หาสาเหตุได้ล่ะ ฮ่าๆๆๆ

ขอเล่าตอนที่ไปเจอเจ้ส้มที่พารากอนนิดนึง 

คือเจ้ส้มก็เข็นรถให้เด็กนั่งใช่ไหม เราก็เดินข้าง ๆ รถเด็ก แล้วไม่ว่าใครที่เดินสวนมาต้องแบบ เฮ้ย เด็กน่ารัก 

สะกิดกัน แกๆๆ ดูเด็กคนนั้นดิ น่ารักอ่ะ ไรแบบนี้ทุกคนแบบจะกรี๊ดถั่วมาก เป็นปรากฏการณ์ที่น่าตกใจมากอ่ะ 

คือเราเคยเล่นกับเด็กเลี้ยงเด็กมาเยอะมาก แต่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ไม่ว่าใครที่เดินสวนทางมาต้องกรี๊ดและมองเหลียงหลัง 

เสน่แรงจริง ๆ ถั่วของน้าปู 

ตอนนี้ก็ตระหนักได้ว่าหน้าตาของพ่อ + แม่ = ลูก จริง ๆ นะ  (หาผัวหล่อรัวๆๆ)

สรุปโดยรวม ถั่วเป็นเด็กเลี้ยงง่ายค่ะ อารมณ์ดี ยิ้มเก่ง ถ้าต้องการอะไรหรือไม่ชอบใจ ก็จะแค่ทำเสียงแฮ่ๆๆ เหมือนเตือนก่อน

ว่าถ้าเธอยังทำเฉยเมยต่อฉัน ไม่สนใจเสียงเตือน ฉันจะร้องล่ะนะ คือถ้านางร้องไห้ แสดงว่านั่นสุด ๆ ของนางแล้ว 

คือตื่นมานางไม่ต้องเจอแม่ก็ได้ ฮ่าๆๆ ปล่อยไว้บนเตียง มีใครไปเล่นด้วย นางก็ยิ้มให้เค้าไปหมดอ่ะ ตอนแรกอาจจะงงๆ หน่อย

เข้าถูกทางถูกใจนาง นางก็คลานตามมาดื้อ ๆ ฮ่าๆๆ

วันสุดท้ายก่อนกลับกรุงเทพ เจ้เต่าพาไปกินร้านอร่อย เป็นร้านพิซซ่าเตาถ่านร้านโปรดของบ้านนี้ (ชื่อร้าน Lake อะไรซักอย่าง) 

อร่อยทุกอย่างเลย สั่งพิซซ่ามาถาดนึง ครึ่งนึงเป็นหน้าผักของเจ้เต่า อีกครึ่งเป็นเปปเปอร์โรนี่ เจ้ส้มบอกว่าเบื่อพิซซ่าอยากกินส้มตำ

สรุปว่าทั้งถาดนั้นเรากับเจ้เต่าจัดการไป ดีนะที่เป็นแบบแป้งบางกรอบ ไม่งั้นละแกเอ้ยยย 

นอกจากนั้นยังมีเมนูแนะนำ โดยเจ้เต่า เป็นผักโขมอบชีส โรยเบค่อนตู้มๆ เจ้าเต่ากับเจ้ส้มกินไปจิ๊ดเดียว ที่เหลือจะใครหล่ะ ?!?!?!

แหมมมม ก็มันเสียดายของ จะห่อกลับมากินบ้านมันก็ไม่อร่อยแล้วใช่ป่ะล่ะ :P

กินเสร็จก็ขับรถรถเข้าเมืองกันต่อ หวังให้ถั่วหลับในรถนอนยาว ๆ แต่ถั่วนอนไปแป่บเดียวก็ตื่นแล้ว อ่ะ พาเที่ยวก็ได้

ตัดสินใจกันว่าจะไปโฮมโปร เพราะคนน้อยและไปซื้อพัดลมด้วย ซื้อของเสร็จอะไรเสร็จก็เกือบหกโมงแล้วอ่าาาา 

ถั่วก็เริ่มง่วงแล้ว แฮ่ๆ มาหลายรอบหล่ะ ต้องรีบทำเวลาพาถั่วกลับไปนอน เจ้เต่าขับรถไปส่งเราที่ท่ารถตู้ รอบเกือบ ๆ สุดท้ายพอดี 

กลับถึงกรุงเทพประมาณ สองทุ่ม ตื่นเช้ามาวันจันทร์ปวดไหล่จ้าาาาาาาา 

ตอนนี้คิดถึงแขนที่เป็นมัด ๆ ของนางแล้ว อยากไปฟัดนางอีกกกกกกก !!!!! 

ชีวิตเนิบช้าที่บ้านกลางทุ่ง

คืนวันศุกร์ วันที่รถติดมหาศาล เราฝ่ารถติดพาตัวเองมาอยู่ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ มาทำไม?? (จะเขียนให้มันอาร์ตไปทำไม) 

ไม่มีอะไร ๆ มาขึ้นรถตู้จ้า วันนี้จะไปบ้านกลางทุ่ง ไปหาเจ้ส้มกับหนุ่มธีมา ได้เจอวันนั้นแป่บเดียวมันไม่หนำใจ วันนี้เลยจะมาฟัดแก้มือ อิอิอิ

เราเลิกงาน 6 โมงเย็น มาถึงอนุสาวรีย์ก็ประมาณ ทุ่มนึงโชคดีมากที่รถตู้คันสุดท้ายหมดสองทุ่มครึ่ง ไม่งั้นต้องไปพรุ่งนี้เช้าแทน 

ซึ่งเอาจริง ๆ ตอนแรกก็จะไปเช้าวันเสาร์แหละ แต่เจ้ส้มไซโคว่าแกมาวันศุกร์เย็นดิ แกจะได้นอนสองคืน ฮ่าๆๆ 

แล้วคิดเหรอว่าอีนี่จะปฏิเสธ สอบถามข้อมูลจากเจ้เต่าเรื่องรถ เรียบร้อยตกลงตามนั้น คืนศุกร์ คืนสุขจริง ๆ

เราออกจากอนุสาวรีย์ประมาณ 6 โมงเย็นโชคดีมากที่คนเต็มรถค่อนข้างเร็วและรถไม่ติดทำให้ไปถึงบ้านกลางทุ่งไม่ดึกมาก

เราเคยไปบ้านกลางทุ่งมาแล้วตอนงานแต่งเจ้ส้มกับโก๊ยาว แต่ตอนนั้นไปตอนกลางวัน และนัดเจอเจ้ส้มที่บขส.สุดสายเลยไม่หลงแน่ๆ

แต่คราวนี้มากลางคืน แถมต้องลงกลางทาง เอาแล้ว จะรอดไหม เปิดกูเกิ้ลแมพไปตลอดทาง ถามคนนั่งข้าง ๆ ไปตลอดทางว่าจะถึงหรือยัง

โพสต์ถามตาล (น้องเจ้ส้ม) ในเฟส คือมีหลายตัวช่วยมาก  กาญจนบุรีนะแก๊ !!! ไม่ใช่กรุงเทพปากน้ำ ลงผิดนี่ซวยเลยนะ

ไปถึงหน้าปากซอยก็เจอรถแม่จอดรอรับเข้าบ้านอยู่ที่ปากทางแล้ว มาถึงหลานธีมาหลับไปแล้วอดใจไว้รอเล่นพรุ่งนี้ อิอิ

 มาถึงพบว่าแม่เตรียมอาหารมื้อดึกไว้เพียบ !! แล้วแม่กินมังสวิรัติ อาหารบนโต๊ะก็เพื่อสุขภาพ ผักสด ๆ มันอร่อยจริง ๆ

แม่ทำแกงหัวปลีไว้ให้เจ้ส้มกินเพื่อเรียกน้ำนม ปรากฏว่าอีนี่ไปกินของเค้าหมดหม้อจ้าาาา คือพรุ่งนี้อีนี่มีน้ำนมแทนเจ้ส้มแน่ ๆ ฮ่าๆๆ

พอกินข้าวเม้าท์มอยหอยสังข์กันเรียบร้อยก็ได้เวลาเข้านอน พื้นที่ตรงนี้จะมีบ้านสองหลังนะคะ หลังนึงจะเป็นบ้านแม่ 

ส่วนหลังที่เรานอนนี้จะเป็นบ้านตาล มีสองห้องนอน สำหรับแขกที่มาพักโฮมสเตย์ และเพื่อนลูก แฮ่ๆๆ 

คืนนี้จองห้องนี้คนเดียว เห็นหัวเตียงไหมนั่นหญิงตาลเค้าทำเองนะคะ นางมีทาเลนท์ทางด้านช่างฝีมือมากได้แม่มาเต็ม ๆ 

ส่วนคืนนี้ก็กินอิ่ม นอนหลับ สบายยยยยย

นัดเจ้ส้มไว้ว่าจะตื่นมาปั่นจักรยานตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง ปรากฏว่าไม่ตื่นจ้าาาา ลุกจากที่นอนอีกที 7 โมงกว่า แหกขี้ตาเดินถ่ายรูป

ส่วนเจ้ส้มกับพี่ธีมา ตื่นไปแล้วและกลับไปนอนต่อแล้ว  ไว้เจอกันตอนกินข้าวก็ได้ค่ะ ฮ่าๆๆ

ตื่นเช้า ๆ มาแบบนี้อากาศสดชื่นมากค่ะ เห็นแบบนี้แล้วไม่อยากกลับกรุงเทพเลย อยากหยุดยาว ๆ และอยู่สักเดือนนึง 

เห็นดอกไม้ใบหญ้า เสียงไก่ขัน เสียงเพลงลูกทุ่งจากวิทยุชุมชน แล้วทำให้ชีวิตสดชื่นดีจัง อยากมีเงินสักก้อนปลูกบ้านที่บ้านนอกบ้าง 

อยากปลูกผักไว้กินเอง อยากปั่นจักรยาน อยากปลูกดอกไม้ !!! ฝันไปก่อนเนอะ 

เดินชมนกชมไม้เสร็จก็กลับไปนอนต่อ เอ้ย !! กลับไปอาบน้ำค๊าาาา ลงมากินข้าวเช้า แม่ทำข้าวไว้ให้ น่ากินอีกแล้วววว

อยู่ที่นี่ครึ่งวันนี่เจริญอาหารมากกกกก แม่ก็แบบช่างยุนะ กินไปเลย กินให้หมด กินหมดจะได้ทำใหม่ ส่วนเราก็ยุขึ้นไง 

กินๆๆๆ โชคดีที่มีแต่ผักแต่หญ้า ไม่งั้นน้ำหนักพุ่งพรวดแน่ค๊าาาา

เจ้ส้มเอาแยมจากเดนมาร์คมาฝากด้วย ของเราเป็นสีส้มเป็นผักรวมอะไรซักอย่าง ส่วนน้องอีกคนเป็นเบอร์รี่ สีม่วง 

จริง ๆ ก็บอกว่าของน้องแหละ แต่ด้วยความอยากชิมก็เลยเปิดของน้องชิมด้วย ฮ่าๆๆ น้องคงไม่ว่าอะไรนะคะ 

สรุปว่ามื้อเช้ามื้อนี้เราฟาดโจ้ก 1ไข่ดาวไป 2 ไส้กรอกซัก 4 มั้งนะ ขนมปังอีก 3 แผ่นจ้าาา นี่อดยากมาจากไหนย่ะนังปู !!!! 

ก็มันอาหย่อยจริง ๆ น้าาาาา เค้าหยุดกินไม่ได้ .....

นอกจากต้นไม้แล้ว บ้านแม่ยังมีหมา แมวให้เล่นด้วย (ซึ่งจริง ๆ หมาแมวเล่นเรามากกว่า) มีหมา 3 ตัว และมีแมว 1 ตัว

หมาของแม่ทุกตัวจะตั้งชื่อตามละครค่ะ บ้านนี้ไม่เคยเสียเงินซื้อหมามาเลี้ยงนะ ที่เห็น ๆ นี่เก็บมาเลี้ยงค่ะ 

ตัวแรกชื่อ แม่โสรยา ตัวที่เล็กลงมาหน่อยชื่อพี่เฟื่อง ส่วนเจ้าตัวดำ เพิ่งมาอยู่ได้ประมาณ 6 เดือน ชื่อพี่เขมชาติ (หมา) 

ส่วนแมวหน้ากวนตรีนชื่อพี่แว้น นี่ก็เก็บมาเลี้ยงเหมือนกัน 

ทุกตัวถูกเลี้ยงแบบสมบูรณ์พูนสุขมาก ๆ อ้วนปั๊ก (โปรดสังเกตจากบั้นท้ายหมานะคะ) แล้วทุกตัวฉลาดล้ำสุด ๆ 

กินอาหารดี มีประโยชน์ต่อสุขภาพ (ไม่ได้เว่อร์นะจริง ๆ ) คือหมาแมวที่นี่ชีวิตดีมากนะ อิจฉา!!! 

บล็อกนี้จบแค่นี้ก่อนพรุ่งนี้เราเข้าสู่โหมดเลี้ยงหลานกันนะคะ