Eat at SAKURA house : Kaosarn Road

สวัสดีเช้าวันศุกร์ค่ะ :)

หลังจากที่ฝนไม่ตกมา 2 วัน เราสัมผัสได้ว่าอากาศเย็นลง มีลมพัดอ่อน ๆ นี่ฤดูหนาวใกล้เข้ามาแล้วสินะ ^^,,
แต่อย่ามาหนาวแค่วันสองวันนะจ๊ะ ขอให้ได้ใช้ผ้าพันคอเสื้อกันหนาวประหนึ่งออทั่มในซีรี่ย์เกาหลีบ้างอะไรบ้าง


:: ไดหน้าที่แล้วเรื่องอาร์มแบนด์หลังจากใช้แล้วมาเล่าสู่กันฟัง ::
หลังจากที่ใส่เข้าไปที่ต้นแขนแล้วปรากฏว่าหลวมอยู่นิดหน่อย เราใช้วิธีการพันสายหูฟังเข้าไปกับสายอาร์มแบนด์
ทำให้คับขึ้นมานิดนึง ในขณะที่วิ่งเราต้องยกแขนขึ้นซึ่งกล้าม (อันน้อยนิด) มันจะปูดขึ้นมาทำให้อาร์มแบนด์มันพอดีค่ะ
อาการตอนใส่สักสองนาทีแรก มันจะรู้สึกยุกยิกนะอะไรมาเกะกะแขน แต่ผ่านไปแป่บเดียวก็ลืมแล้วว่ามีไอ้นี่
ติดอยู่ สำหรับเรามันโอเคในระดับนึง แต่แนะนำว่าต้องทำความสะอาดบ่อย ๆ นะ เพราะตอนถอดออกมาเหงื่อโชกกกก...




เมื่อวานนี้นัดกับข้าวตู (ข้าวตูคือน้องที่ไปทำงานที่ญี่ปุ่นด้วยกันเมื่อหลายปีก่อนด้วยความที่ต้องทำทุกอย่างด้วยกันร่วม
 ๆ หลายเดือนในบ้านเมืองที่ไม่ใช่บ้านเรา ภาษาก็ไม่ใช่ของเราเมื่อคุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่องเราต้องคุยกันเอง
ณ จุดนี้ทำให้สนิทกันมาก) หลังจากจบโทที่ศิสปากรแล้ว ข้าวตูไปเป็นอาจารย์สอนศิลปะอยู่ที่พะเยา
นาน ๆ จะมากรุงเทพซักทีเจอกันก็จัดหนักเลย เพราะได้ข่าวมาว่าน้องโหยมากกกกกก อยู่โน้นหากินยาก ฮ่าๆๆๆ
นัดเจอกับโทมี่ด้วยไม่ได้เจอกันหลายเดือนแล้ว ตอนนี้โทมี่พูดไทยได้เก่งขึ้นและฟังรู้เรื่องขึ้นเยอะเลย กวนตีนด้วยนะ
เราไลน์ไปชวนนางเป็นภาษาญี่ปุ่นง่อย ๆ นางตอบมาด้วยภาษาไทยจ้าาาาาา (แถมส่งติ๊กเกอร์ขำมาด้วย)

ถ่ายในลิฟท์ทางขึ้นไปซากุระเฮ้าส์ ลิฟท์มาเฟียมากฮ่ะ





เราไปกินข้าวกันที่ร้านซากุระเฮ้าส์ตรงถนนข้าวสาร ร้านนี้เรามากินตั้งแต่สมัยเป็นวัยรุ่น แต่ก็ไม่ได้มาบ่อย
เพราะไกลนะตั้งข้าวสารแหนะ ฮ่าๆๆ โอกาสพิเศษจริง ๆ ถึงจะมา หลาย ๆ คนคงรู้จักร้านนี้นะ เวลาไปกินเราเห็น
นักศึกษามากินกันค่อนข้างเยอะ ถึงแม้ว่าร้านออกจะหายากอยู่สักหน่อยก็ตาม






















หลังจากที่ไม่ได้มากินนาน เรารู้สึกว่าร้านคงทำเมนูใหม่นะ เพราะอาหารบางอย่างเราไม่เคยเห็นอ่ะ เช่นยำแซลมอน
กับเห็ดเข็มทองพันเบคอน เอ๊ะ หรือเบคอนพันเห็ด ?? รอบนี้ได้กินอูเมชู (เหล้าบ๊วย) ด้วยอ่ะ รู้สึกว่ายี่ห้อนี้อร่อยจัง
จะสั่งอีกขวดแต่ปรากฏว่าที่เรากินอยู่นั่นคือขวดสุดท้าย อ่ะ อดกันไป
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ๆ ร้านนี้ก็ยังราคาเท่าเดิมนะ คือไม่แพงยังไงก็ยังไม่แพงอย่างงั้นแหละ นี่กินกันแบบอิ่มแทบคลาน
ค่าเสียหายแค่ 700 นิด ๆ (3 คนรวมอูเมชูด้วย) และจะบอกว่าแซลมอนนี่ไม่ใช่เศษแซลมอนอ่ะ คือเต็มปากเต็มคำเลย
ได้หลายชิ้นด้วยนะ ขณะพิมพ์อยู่นี้ก็อยากกินอีกเลิฟมากกกกก ในเมนูรูปเล็กมาก แต่มาจริงเยอะมากใหญ่มากกกกก


:: พิกัดร้าน ::
ถ้ามาจากทางราชดำเนิน เดินเข้ามาในซอยรามบุตรีปากซอยมีร้านสเวนเซ่น เดินตรงมาเรื่อย ๆ
ทางขวามือจะเป็นโรงแรมเวียงใต้ ตรงข้ามจะเป็นร้านอาหารใหญ่ ๆ ที่มีโต๊ะไม้ตั้งเยอะ ๆ และมีคลินิคสุรัตน์
ให้เดินเข้ามาในตึกที่เขียนว่าคลินิคสุรัตน์นั่นแหละ จะเจอลิฟท์มาเฟียตัวเดียวเก่า ๆ และกดป้าบ! ไปชั้น 4 โลดดด
ออกมาจากลิฟท์จะเจอร้านเลยจ๊ะ มีอยู่ร้านเดียว ตามนั้นนะจ๊ะ





ถ้ารักกันให้ทำปากจู๋...........