9/13/15

Japan Summer 2015 : Meet DiaryClub girl in Tokyo - นัดเจอสาวไดอารี่คลับ






บล็อกนี้จะเป็นญี่ปุ่นทริปหน้าสุดท้ายละ พาตัวเองเข้าสู่โหมดปัจจุบันกันบ้างเนอะ



วันนี้นับเป็นอีกวันสำคัญในญี่ปุ่นค่ะ เรามีนัดกับพี่สาวคนนึงที่รู้จักกันผ่านไดอารี่ออนไลน์ รู้จักกันมาหลายปีแล้วแต่ไม่เคยเจอกันทักทายกันผ่านตัวอักษรเท่านั้นเพราะพี่เค้าอยู่ญี่ปุ่น ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยที่ได้เจอกันตื่นเต้นเหมือนกันนะเนี่ย

มาญี่ปุ่นรอบนี้เรามีเวลาเยอะมากกกก เพราะครั้งก่อนๆ ที่มาก็ไปเที่ยวมาเกือบหมดแล้ว และนึกได้ว่าเคยคุยกับพี่สาวคนนี้ไว้ว่ายังไงสักวันเราต้องได้มาเจอกันไม่ที่ไทยก็ที่ญี่ปุ่นนี่แหละ ยังไงต้องได้เจอกันแน่นอน สรุปหวยมาออกที่ญี่ปุ่นจ้าาา






เรานัดเจอกันที่สถานีชิบุยะตรง ฮาจิโกะมาเอะ เรียกว่าหาง่ายที่สุดแล้ว เพราะเราใช้อินเตอร์เน็ตไม่ได้กลัวว่าถ้านัดที่อื่นอาจจะคลาดกันเพราะติดต่อไม่ได้ 
และถ้าจากโยโกฮาม่าเราสามารถนั่งรถไฟต่อเดียวจากต้นสาย (Minatomirai line) มาลงที่ชิบุยะได้เลยสะดวกมาก
และโชคดีที่วันนี้พี่สาวมาทำงานที่โตเกียวพอดี (บ้านพี่อยู่ไซตามะ) เลยสะดวกในการมาเจอกัน

เราหาที่ยืนใกล้ๆ กับทางขึ้นสถานีจะได้มองเห็นพี่สาวได้ง่าย นัดกันไว้ประมาณเที่ยงตรงมองไปเจอพี่สาวกำลังเดินขึ้นมาจากสถานีพอดี
พี่สาวมองปั้บรู้เลยว่าเป็นคนนี้แน่ๆ แต่งตัวและทำผมเป็นเอกลักษณ์มากๆ และในมือมีเบียร์จ้าาา คนนี้แน่ๆ ไม่ผิดตัว ฮ่าๆๆ





พี่สาวเดินดุ่มๆ ไปที่ฮาจิโกะเลยเรารีบวิ่งตามอย่างไว ได้เจอกันตรงฮาจิโกะพอดี และพี่สาวที่เรามาเจอวันนี้ก็คือพี่ลูกน้ำ นั่นเองงงงงง !!!
ถ้าใครอ่านหรือเขียนไดคลับมานานพักนึง คงเคยได้อ่านไดอารี่พี่น้ำมาบ้าง (เพราะช่วงหลังๆ พี่น้ำไม่ค่อยได้เขียนแล้ว) ไดอารี่พี่น้ำจะเป็นเอกลักษณ์มาก ทั้งสำนวนและอารมณ์ในการเขียน 
พี่น้ำแสดงความเป็นตัวตนของพี่น้ำทุกอย่างลงในไดอารี่ทำให้เรารู้จักตัวตนพี่น้ำผ่านไดอารี่ได้ไม่ยาก ถามว่าก่อนมาเจอกลัวพี่น้ำไหมบอกเลยว่ากลัวเพราะเราอ่านไดที่น้ำมาตลอดและพี่น้ำเป็นคนใจนักเลงมาก ปากกับใจตรงกันคิดอะไรก็พูดออกมาแบบนั้น แต่พอมาเจอตัวจริงปุ๊บ !! เฮ้ยยย! นี่สายแบ๊วนี่หว่า 555555






พี่น้ำมากับเพื่อนอีกคนเป็นพี่คนไทยที่อยู่ในญี่ปุ่นเหมือนกันชื่อพี่อี๊ด ซึ่งพี่น้ำกับพี่อี๊ดก็เจอกันวันนี้ครั้งแรกเหมือนกัน สรุปคือทุกคนเจอกันครั้งแรก 5555

หลังจากที่เจอกันสิ่งแรกที่ทำคือออออออ เดินไปคอนบินิไปซื้อเบียร์จ้าาาาาา ไม่แค่คนละกระป๋องนะ เป็นสองป๋อง สามป๋องเลยสตรองมากกกกก!!!!





สักพักเราชวนกันไปหาข้าวกิน ซึ่งพี่น้ำกับพี่อี๊ดเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแถวนี้อะไรอร่อย (≧∇≦)นานๆ จะเข้าเมืองมาซักที ฮ่าๆๆ งั้นก็เดินหากันต่อปายยย

สักพักเดินมาถึงร้านขายสเต็ก ก็ตกลงกันว่าโอเคกินร้านนี้แหละ (แต่ไม่รู้ว่าจะอร่อยหรือเปล่านะ) รีบกระดกเบียร์ในมือให้หมด เพราะจะได้สั่งใหม่ ไม่ใช่ !!!!! มันเป็นมารยาทที่ไม่งามถ้าเอาเบียร์จากที่อื่นเข้าร้านต่างหากเฟ้ยยย!!!

มาถึงพนักงานเอาเมนูมาให้ อย่างแรกที่เราสั่งกันแบบไม่ต้องดูเมนูเลยคือเบียร์ สั่งง่าย สั่งเร็ว หลังจากนั้นก็ค่อยๆ กระดึ้บๆๆ สั่งอาหารกัน 
สั่งสเต็กมาคนละเซ็ท พี่น้ำสั่งไก่ เราเนื้อ พี่อี๊ดสั่งแบบรวม สักพักอาหารก็มาเสิร์ฟ ร้อนฉ่ามากันเลยทีเดียว 



และจุดพีคมันอยู่ตรงนี้ !!!!

พวกเราคุยกันว่าควรสั่งข้าวด้วยนะ

พนักงานถามว่าข้าวไซส์ไหนดี

มี S M L XL สัดดด!! ข้าวหรือเสื้อใน

ตกลงกันว่าสั่งไซส์ S มาคนละก้อน 

พนักงานมองหน้า แล้วถามย้ำว่า

เอสุ ไซสุ เดสุก๊ะ????


นั่งรอข้าว.....

แดกเบียร์หมดไปแก้วแล้ว ข้าวยังไม่มา

สักพักข้าวมาเสิร์ฟ งง งง งง

นี่ข้าวหรือขนมถ้วย ?!?!?

ข้าวไซส์ S s s s s s!!!!!! พ่องงงง!!!

เอาตะเกียบคีบใส่ปากครั้งเดียวหมด

มิน่าพนักงานถามย้ำกูจั้งงงง !!

เอสุ ไซสุ เดสุก๊ะ?

เอสุ ไซสุ เดสุก๊ะ?

ถามว่าอิ่มไหม ?? ไม่อิ่ม !! แต่ไม่สั่งเพิ่มแล้ว

อีห่า!! นี่ก็ไม่รู้จะโกรธหรือจะขำ !!!

กูแดกยอดข้าวให้อิ่มแทนก็ได้ แม่มมม!!!












สำหรับในร้านหมดเบียร์ไปคนละ 2 แก้ว ต้องขอบคุณพี่น้ำกับพี่อี๊ดด้วยที่เลี้ยงข้าวน้องมื้อนี้นะคะ (^∇^)

กินเสร็จก็เดินหาร้านไปกันต่อ สรุปไปจบกันตรงร้านคาราโอเกะ สั่งเบียร์มากันอีก พี่น้ำสายเพลงญี่ปุ่น พี่อี๊ดสายเพลงฝรั่ง อีนี่สายแจมกะเค้าไปทั่ว และมีเพลงที่ประทับใจมากคือ First Love ของอูทาดะ ฮิคารุ ร้องกันได้แบบไม่ต้องดูเนื้อร้องเลย สมกับที่เป็นแฟนคลับจริงๆ (เดาอายุกันได้เลย)






อยู่ในเกะกันประมาณ 2 ชั่วโมง (หมดเบียร์ไปเยอะมาก) ออกมา ยังๆๆ แอลกอฮอล์เรายังไม่จบ เดินเข้าคอมบินิกันต่อหยิบชูวไฮคนละกระป๋อง วินาทีนั้นเริ่มเดินไม่ตรงทาง เริ่มแย่งกันพูด เริ่มเสียงดังใส่กัน ฮ่าๆๆ นี่สาบานว่าเจอกันครั้งแรก

ถือชูวไฮร่วมสาบานเดินมานั่งกันหน้าสถานี เม้าท์มอยกันเสียงดัง ลุงข้างๆ ถึงขั้นเขยิบหนี  อ่าาาา หนูไม่ได้มีเจตนาทำร้ายหูลุงนะคะ โกเมนนะไซ 

เริ่มเย็นแล้วคนเริ่มเยอะ ได้เวลาบอกลากัน ก่อนที่รถไฟจะแน่น พี่น้ำกลับไซตามะ พี่อี๊ดกลับฟูจิซาวะ ส่วนเราไปโยโกฮามะ นั่งรถไฟไปสายเดียวกับพี่อี๊ด แล้วเราลงคานากาวะ ต่อรถไฟไปโยโกฮาม่าอีกที

ดีใจที่ได้มาเจอพี่ๆ วันนี้นะคะ เจอกันครั้งแรกแต่เราต่อกันติด คุยกันได้ทุกเรื่องเหมือนรู้จักกันมานาน :)) ไว้พี่ๆ เป็นที่ปรึกษาและดูแลน้องตอนน้องไปอยู่ที่โน้นด้วยนะ 


รัก
รัก
รัก
รัก





........











No comments: