Japan Summer 2015 : Takoyaki party at Ikura - ไปเที่ยวบ้านอิคุระซัง

หลังจากที่ดูวิวเสร็จเรียบแล้วเป้าหมายต่อไปเราจะไปหาอิคุระแฟมิลี่กันต่อค่ะ ก่อนไปก็แวะหาซื้ออะไรเล็กๆ น้อยๆ ไปเป็นของฝาก อันนี้ถือเป็นมารยาทนะคะ

เราออกจากสถานีชินจุกุใช้เวลาประมาณ 15-20 นาทีก็มาถึงสถานีทาบาตะเป็นสถานีที่ใกล้บ้านอิคุระแฟมิลี่เดินจากสถานีไปประมาณ 10 นาทีก็ถึงค่ะ

เราโทรหาอัตจังก่อนขึ้นไปที่อพาร์ตเม้นท์ว่าเรามาถึงแล้วแต่ตอนนี้อัตจังไม่อยู่บ้านแต่ว่าอิคุระซังอยู่กับอองคุงให้เราขึ้นไปได้เลย

อพาร์ตเม้นท์ของอิคุระแฟมิลี่อยู่ที่ชั้น 5 ค่ะชั้นสูงสุดของตึก ออกไปยืนที่ระเบียงจะมองเห็นโตเกียวสกายทรีด้วย แต่วันนี้แอบร้อนนิดนึงลมพัดมาก็มีแต่ไอร้อน

นั่งไปสักพักอั๊ตจังกลับมาพร้อมของในมือพะรุงพะรัง และบอกว่าวันนี้เราจะทำทาโกะยากิปาร์ตี้ อั๊ตจังบอกว่าฉันมีเครื่องทำทาโกะยากิด้วยนะ เราก็ดีใจนึกว่าอั๊ตจังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ อั๊ตจังบอกต่อว่าเนี่ยเพิ่งซื้อใหม่แกะกล่องเลยจะทำตอนรับปูจัง ฮ่าๆๆ แล้วจะกินได้ไหมเนี่ยยยย

สักพักเพื่อนร่วมขบวนการทาโกะยากิก็มาเพิ่มค่ะ คิรินจังกับสามี สองคนนี้เพิ่งหมั้นกัน และช่วงเดือนตุลาคมก็จะแต่งงานกันที่ฮาวาย  เราก็ถามว่าทำไมคนญี่ปุ่นชอบไปจัดงานแต่งงานที่ฮาวายคิรินจังบอกไม่รู้เหมือนกัน เพราะที่แรกที่คิดขึ้นมาได้พร้อมกันคือฮาวายก็เลยตัดสินใจเลือกที่นี่แหละ ก็ยินดีกับคิรินจังด้วย 

สักพักนึงเพื่อนอั๊ตจังก็มาแต่เราจำชื่อไม่ได้ ฮ่าๆๆ ขอโทษค่ะ ทุกคนแบกเบียร์มากันคนละแพคสองแพค

อิคุระซังทำหน้าที่ผสมแป้งทาโกะยากิอย่างขยันขันแข็งและผลปรากฏว่าล๊อตแรกจากทาโกะยากิ กลายเป็นหอยทอดซะงั้น !! และเราก็นั่งแทะเล็มไอ้ทาโกะยากิแปลงร่างนั่นแหละค่ะ ฮ่าๆๆๆ แหมม แบนมาเชียววว

พอมาล็อตที่สองเราเริ่มได้ข้อเรียนรู้จากความผิดพลาดค่ะ รูปร่างของทาโกะยากิกลมมากขึ้น และพวเราเริ่มเพิ่มออฟชั่นลงไปเช่นทาโกะยากิไส้ชีสอะไรแบบนี้ สนองนี๊ดตัวเองกันมากๆ

หลังจากที่อิคุระซังทำทาโกะให้เราหลายรอบแล้วก็ถึงตาพวกเราแบ่งกลุ่มกันไปทำบ้าง

นี่คือการทำทาโกะยากิครั้งแรกของเราเลย ตอนแรกก็งงมากว่ากะทะแบบนี้มันจะทำให้กลมได้ไง

พอได้มาลองทำเองถึงได้รู้วิธีการ อั๊ตจังถึงกับบอกว่าปูจังไป้ปิดร้านทาโกะยากิที่ไทยสิคงขายดีมากๆ ที่ญี่ปุ่นมีแป้งสำเร็จรูปขายซื้อไปจากที่นี่เลยก็ได้ ฮ่าๆๆ

และจะให้ไปขายที่ไหนละค้าาาาาา

ประมาณ 3 ทุ่มคิรินจังกับแฟนก็ขอตัวกลับก่อน ไม่นานเรากับอ้วนก็ขอตัวบ้างเพราะจากบ้านอั๊ตจังกลับโยโกฮาม่าก็เกือบชั่วโมงเลย

ทุกคนเดินลงมาส่งที่ด้านล่างอพาร์ตเม้นท์ ร่ำลากันพอหอมปากหอมคอ อีกไม่นานก็เจอกันใหม่แล้วเนอะ ^^

กลับถึงบ้านเกือบๆ เที่ยงคืน เหนื่อยมากกก เพราะว่าวันนี้เดินทั้งวัน หลับเป็นตาย