Japan Autumn Trip 2014 : Showa kinen kouen

เมื่อปลายเดือนที่แล้วหนีไปเที่ยวญี่ปุ่นมาค่ะ เรียกว่าหนีไปเที่ยวจริง ๆ เพราะไม่ได้บอกใครเลย

อยากไปก็เก็บกระเป๋า เวลาเตรียมตัวเวลาเที่ยวน้อยมากแต่มันมีสาเหตุที่ต้องไป ฮ่าๆๆ

เราเองเพิ่งไปเที่ยวมาต้นปี ปลายปีไปอีกแล้วววว นี่เอ็งจะล่ำซำอะไรกันขนาดนั้นนนน

ตรงนี้ต้องขอขอบพระคุณผู้มีอุปการะคุณ ที่ดูแลร่างกายหัวใจและกระเป๋าตังกันเป็นอย่างดีนะคะ >///<

ออกเดินทางด้วยแอร์เอเชียเหมือนเช่นเคย ครั้งที่แล้วราคาอยู่ที่ 13xxx รอบนี้อยู่ที่ 17xxx

เข้าใจได้ค่ะเป็นเพราะมันเป็นไฮซีซั่น อยากเห็นอะไรสวย ๆ งาม ๆ เราก็ต้องยอมจ่ายเนอะ

ออกจากดอนเมือง 9 โมง ถึงฮาเนดะตอนสี่ทุ่มครึ่งกว่าจะผ่านตม. (ที่คนเยอะอลังการล้านแปด)

ออกมาได้ก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว เจอตัวคนมารอรับแล้วรีบวิ่งเลย เดี๋ยวตกรถไฟขบวนสุดท้าย ฮ่าาา

ขบวนสุดท้ายนี่คือรถไฟจริง ๆ นะ

รอบนี้มาโยโกฮาม่าค่ะจากสนามบินใช้เวลาประมาณ 45 นาที และจะไปโตเกียวบ้างประปราย

(ซึ่งจริง ๆ ก็ไปเกือบทุกวัน) อากาศตอนนี้ประมาณ 10 องศา กำลังสบาย เราใส่เสื้อตัวเดียวสบาย ๆ ค่ะ

ขนเสื้อหนา ๆ มาเต็มกระเป๋าเลยยย (เปลืองพื้นที่สำหรับแอลกอฮอร์มากๆ) ไม่ได้ใช้สักตัว T_T

ได้ใช้เสื้อกันหนาวแบบฟูลออฟชั่นจริง ๆ วันสุดท้ายเพราะฝนตก

ก่อนมาก็เขียนแผนไว้เต็มเลยค่ะ จะทำนู่น จะไปนี่ จะกินนั่น แล้วไงหล่ะ นอนไม่ตื่น พลาดไปหลายอย่าง

อ่ะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยกลับมาเก็บคราวหน้า ซึ่งคราวหน้านี่ยังไม่รู้เมื่อไหร่นะคะนะ รอไปก่อน

เราไปถึงคืนวันศุกร์ ประมาณเที่ยงคืนเช้าวันเสาร์ออกจากบ้าน 9 โมงเพื่อไปโตเกียวค่ะ

เป้าหมายวันนี้คือใบไม้แดงที่ Showa kinen kouen ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจว่าจะมาที่นี่ จะไปอีกสวนนึง 

แต่คนนำทางบอกว่ามันยังไม่ค่อยแดงมาก เราไปที่โชวะคิเนนกันเถอะ มีคนแนะนำมา 

ก็เลยตัดสินใจมาที่นี่ค่ะ 

และที่นี่ค่อนข้างไกล ไกลทั้งจากโตเกียว และโยโกฮาม่า เรานั่งรถไฟประมาณชั่วโมงนึง

แต่ได้โปรดอย่าถามเนอะว่านั่งสายไหน จากไหนไปไหนอะไรยังไง นี่มารอบที่ 4 แล้ว 

ด้วยความที่มีคนพาไปไหนมาไหนตลอดเลยไม่เคยคิดที่จะจำทางด้วยตัวเอง อย่าเลียนแบบนะคะ 

หลงทางมานี่ทำอะไรไม่ได้เลยนะ ทำได้แค่ร้องไห้อย่างเดียว

เราออกจากบ้าน (โยโกฮาม่า) กันประมาณ 9 โมง มาถึงสวนนี้ก็ประมาณ 10 โมงกว่า ๆ ค่ะ 

อันนี้รวมเดินและแวะซุปเปอร์ซื้อของกินแล้ว (ซื้อโอนิกิริไปกินในสวนกันค่ะ) จริง ๆ แค่เดินก็ประมาณ

20 นาทีแล้วล่ะ แหมมม ที่ไหนจะเหมือนบ้านเราเนอะ ลงรถไฟปั๊บมีพี่วินบริการถึงประตูหน้าบ้าน 

อ่ะ ! อย่าบ่น ๆ บริหารกล้ามเนื้อน่องกันไป 

ถึงหน้าสวนแล้วตอนแรกคิดว่ามวลมหาประชาชมใบไม้แดงต้องแออัดมากแน่ ๆ เพราะวันนี้วันเสาร์ด้วย

แล้วที่นี่ใบไม้ก็เปลี่ยนสีแบบพีคสุดในช่วงนี้ ปรากฏว่าผิดคาดแฮะ คนก็เยอะนะ แต่ไม่แออัดเท่าที่คิด

เดินกันชิว ๆ สบาย ๆ แล้วแดดดีฟ้าสวยต้อนรับกันเลยนะฮ่ะ ตัดกับใบแปะก๊วยสีเหลืองอย่างที่สุด

มันตัดกันแบบหาที่เปรียบไม่ได้ สวยมากกกก (คือขอตื่นเต้นหน่อยเหอะนะ เกิดมาเพิ่งเคยเห็น

ใบไม้แดงครั้งแรกในชีวิตนี่แหละ) 

เราอยากจะบอกว่าสวนนี้ มัน กว้าง มากกกกก ที่ถ่ายรูปมานี่เฉพาะด้านนอกนะ แค่ 30% ของสวนเท่านั้น

เดินเข้าไปข้างในจะเจอกับทะเลสาป ซึ่งค่อนข้างใหญ่และพื้นที่ในสวนด้านใหนก็ใหญ่มาก

หากว่าจะเดินกันจริง ๆ คงต้องใช้เวลาประมาณครึ่งวันเลยนะ คนเวลาน้อยอย่างเราเลยตัดสินใจ

ดูแค่ด้านนอกของสวนที่มีใบแป๊ะก๊วย (และเมเปิ้ลประปราย) แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว

ออกจากสวนประมาณบ่ายโมงค่ะ ตรงไปที่โตเกียวเอกิกันต่อ เพราะมีน้องฝากซื้อริลัคคุมะ 

เราเองก็ไม่ใช่ติ่งริลัคคุมะ รู้แค่ว่าที่โตเกียวเอกิจะมีริลัคคุมะสโตร์อยู่ 1 ร้าน

ซึ่งไอ้เจ้าริลัคคุมะสโตร์นี่จะมีแค่เมืองละร้านเท่านั้นนะคะ เท่าที่อ่านรีวิวดู (ผิดพลาดประการใด

ต้องขออภัยไว้ด้วย) แล้วโตเกียวเอกิ มัน ใหญ่ มากกกกกก เราไม่สามารถเสิร์ชจาก กกม.

(a.k.a.กูเกิ้ลแมพ) ได้ รู้แค่ว่าอยู่ในโตเกียวเอกิ ที่เหลือคือ มึงต้องเดินหาเอาแค่นั้นแหละ

ซึ่ง เราก็ออกทางออกที่เราคิดว่ามันใช่ แต่จริง ๆ แล้วมันผิดค่ะ !!! และนั่นก็ทำให้เราต้องเดินวน

รอบสถานี คือแค่เดินวนรอบสถานีก็กินเวลาไปเกือบชั่วโมงแล้ว และ และ ในที่สุดดดดด

เราก็หามันเจอค่ะ เป็นร้านประมาณ 40 ตรม. คนแน่นกันเลยทีเดียว ซื้อที่วางโทรศัพท์ทั้งหมด 1 อัน

คนนำทางส่ายหัวฟึ่บ ๆ พร้อมบ่นว่าเสียเวลาเดินมาเป็นชั่วโมงเพื่ออะไรแค่นี้นะเหรอออ เฮ้อออ... 

โอ้ยยย !! บักคนไม่มีความสุนทรีย์ในสมองงง ฮ่วยย

ป.ล.ราคาริลัคคุมะที่นี่ถูกกว่าที่ไทยประมาณ 3 เท่าจ๊ะ 

เสร็จโปรแกรมทุกอย่างของวันนี้ ก็กลับเข้าที่พัก ตอนแรกตั้งใจว่าจะไปดูไฟที่โตเกียวทาวเวอร์

(เราชอบความคลาสสิคของโตเกียวทาวเวอร์มากกว่าสกายทรีค่ะ) กะว่านอนงีบสักแพร่บบบ 

ตื่นมาจะไปกัน ปรากฏว่าาาตื่นมาทุ่มกว่าแล้วค๊าาาา เป็นอันว่าโตเกียวทาวเวอร์ของฉันเป็นอัน

ต้องพับเก็บไป แต่ไม่เป็นไรเคยมาแล้วรอบนึง (คราวหน้าแก้ตัวใหม่) เปลี่ยนแผนเป็นกินเหล้าแทน

จบวันด้วยความเมา ฮ่าๆๆๆๆ 

เดี๋ยวมาต่อกันบล็อกหน้านะจ๊ะ