เปลี่ยนงานอีกแล้วจ้าาาาา !!! เย้ๆๆ ปีชงนี่มันแรงจริงๆ เบยยยยย ผ่านช่วงนี้ไปได้คิดว่าน่าจะดีกว่านี้ละนะ
เรื่องมันมีอยู่ว่ามิสเตอร์กูเกิ้ลนัทแห่งไดอารี่มิสเตอร์กูเกิ้ลนัท (จะพิมพ์คำว่ามิสเตอร์กูเกิ้ลนัทหลายรอบทำไมล่ะนี่) ซีอีโอประจำอีซี่ทัวร์ออฟไทยแลนด์ประกาศรับสมัครหาพนักงานทางเฟสบุค ซึ่งเราเองกำลังมองหางานใหม่ที่วันและเวลาทำงานได้อย่างที่เราต้องการ และตำแหน่งที่คุณนัทเค้าหาก็ตรงกับความต้องการของเราพอดี
เลยทำการหลังไมค์ไปหาคุณนัทเค้าว่าสนใจ (ทั้งๆ ที่ไม่มีประสบการณ์ทางด้านทัวร์เล้ยยยย) คุณนัทเค้าก็ใจดีนะเรียกเข้ามาสัมภาษณ์ สัมภาษณ์เสร็จนางก็รับเลยจ้าาาาา นางบอกสรรพคุณตัวเองเรียบร้อยว่าเป็นคนจู้จี้ ขี้บ่น ย้ำคิดย้ำทำ บลา บลา....พี่อาจจะโชคร้ายหน่อยนะ อืมมมม ก็คอยดูละกันว่าเอ็งหรือข้าใครมันจะโชคร้าย ฮ่าๆๆๆๆ !!!!!!!
เริ่มงานวันแรกวันจันทร์ที่ 3 พฤศจิกายน มาถึงที่ทำงานตอนเช้าบอสเดินมาบอกว่า วันแรกก็เอาเลยนะ ป้ายหน้าบ้านหล่นจ้าาาาาานางเพิ่งเอากาวไปติด ฮ่าาาา เห็นป่ะล่ะบอกแล้วว่าของเค้าแรงจริง ๆ แต่ !!!! เดี๋ยวความแรงของข้าพเจ้ายังไม่จบแค่นี้ ยังๆๆ มันยังมีอีก
สำหรับงานเราตอนนี้วันนี้ก็ช่วยทำเอกสารเล็กๆ น้อยๆ เล่นเฟส อัพได (ห๊าาา !! นั่นงานแกเร๊อะ ?!? ดูสิมีเวลาอัพไดขนาดนี้ยังไม่มีปัญญาอัพพพพพ !!!! ) ไปก่อนเพราะคุณนัทยังไม่มีเวลาสอนงานเราจริงจัง แต่สำหรับวันนี้มีงานภาคสนามให้ลองครั้งแรกจ้าาา เดี๋ยวไปรับลูกค้าที่สุวรรณภูมิกัน นี่แหละ ความชิบหายมันเกิดตรงนี้แหละ!!!!
คืนนี้ลูกค้าจะเข้า 2 คนที่สนามบินสุวรรณภูมิตอน 5ทุ่มนิด ๆ เรากลับบ้านไปก่อนเพื่อที่จะออกไปสุวรรณภูมิตอน 3 ทุ่มและไปเจอกับนัทที่โน่น ปรากฏว่าขึ้นแอร์พอร์ตลิ้งค์รอบเดียวกันโชคดีไปปปป เราเข้าไปด้านในไม่ได้เพราะยังไม่มีบัตร เลยนั่งรอนัทอยู่ที่ด้านนอก เที่ยงคืนผ่านไปปปปปปป ยังนั่งรออยู่ที่เดิม
ตีหนึ่งกำลังย่างเข้ามาาาาาา เฮ้ยยย !! นัทแม่งลืมว่าเอากูมาด้วยป่ะว่ะ !?!?! ความเป็นได้สูงมากกกก เพราะปกตินางจะมาคนเดียว พอมีคนมาด้วยมันเลยไม่ชินไง ฮ่าๆๆๆ กดโทรออกหาอีนัททันที นางตอบมาว่านัทยังรออยู่เลยพี่ปู ยังไม่เห็นมีใครออกมาเลย ไฟล์ทนี้เค้าออกมากันหมดแล้วเหลือแค่ป้าสองคนที่ยังไม่ออกมา กระเป๋าหายป่าวว่ะ หรือตกเครื่องว่ะ บลา บลา บลา สันนิษฐานกันไปต่าง ๆ นา ๆ
ปรากฏเกือบ ๆ ตีสองนัทเดินออกมาตัวเปล่า ไร้เงาลูกค้าสองคน สอบถามได้ความว่าไปที่ป้ามาจากเมกาดีเลย์ เลยทำให้ป้ามาต่อเครื่องที่ญี่ปุ่นไม่ทัน ทำให้คืนนี้ต้องนอนที่ญี่ปุ่น 1 คืน และมาไทยได้ในวันพรุ่งนี้ นั่นหมายความว่าเราต้องมาสุวรรณภูมิกันอีกรอบในคืนวันพรุ่งนี้
**เป็นป่ะล่ะ ของเค้าแรงจริงงงง ป้ายหน้าออฟฟิศยังร่วงอ่ะ ส่วนอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ก็คอยดูกันต่อไปปปปปป
สำหรับงานเราตอนนี้วันนี้ก็ช่วยทำเอกสารเล็กๆ น้อยๆ เล่นเฟส อัพได (ห๊าาา !! นั่นงานแกเร๊อะ ?!? ดูสิมีเวลาอัพไดขนาดนี้ยังไม่มีปัญญาอัพพพพพ !!!! ) ไปก่อนเพราะคุณนัทยังไม่มีเวลาสอนงานเราจริงจัง แต่สำหรับวันนี้มีงานภาคสนามให้ลองครั้งแรกจ้าาา เดี๋ยวไปรับลูกค้าที่สุวรรณภูมิกัน นี่แหละ ความชิบหายมันเกิดตรงนี้แหละ!!!!
คืนนี้ลูกค้าจะเข้า 2 คนที่สนามบินสุวรรณภูมิตอน 5ทุ่มนิด ๆ เรากลับบ้านไปก่อนเพื่อที่จะออกไปสุวรรณภูมิตอน 3 ทุ่มและไปเจอกับนัทที่โน่น ปรากฏว่าขึ้นแอร์พอร์ตลิ้งค์รอบเดียวกันโชคดีไปปปป เราเข้าไปด้านในไม่ได้เพราะยังไม่มีบัตร เลยนั่งรอนัทอยู่ที่ด้านนอก เที่ยงคืนผ่านไปปปปปปป ยังนั่งรออยู่ที่เดิม
ตีหนึ่งกำลังย่างเข้ามาาาาาา เฮ้ยยย !! นัทแม่งลืมว่าเอากูมาด้วยป่ะว่ะ !?!?! ความเป็นได้สูงมากกกก เพราะปกตินางจะมาคนเดียว พอมีคนมาด้วยมันเลยไม่ชินไง ฮ่าๆๆๆ กดโทรออกหาอีนัททันที นางตอบมาว่านัทยังรออยู่เลยพี่ปู ยังไม่เห็นมีใครออกมาเลย ไฟล์ทนี้เค้าออกมากันหมดแล้วเหลือแค่ป้าสองคนที่ยังไม่ออกมา กระเป๋าหายป่าวว่ะ หรือตกเครื่องว่ะ บลา บลา บลา สันนิษฐานกันไปต่าง ๆ นา ๆ
ปรากฏเกือบ ๆ ตีสองนัทเดินออกมาตัวเปล่า ไร้เงาลูกค้าสองคน สอบถามได้ความว่าไปที่ป้ามาจากเมกาดีเลย์ เลยทำให้ป้ามาต่อเครื่องที่ญี่ปุ่นไม่ทัน ทำให้คืนนี้ต้องนอนที่ญี่ปุ่น 1 คืน และมาไทยได้ในวันพรุ่งนี้ นั่นหมายความว่าเราต้องมาสุวรรณภูมิกันอีกรอบในคืนวันพรุ่งนี้
**เป็นป่ะล่ะ ของเค้าแรงจริงงงง ป้ายหน้าออฟฟิศยังร่วงอ่ะ ส่วนอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ก็คอยดูกันต่อไปปปปปป
No comments:
Post a Comment